MOEDER AARDE EN HAAR CHAKRA´S

Een lezing van Mr. Ishwara

Vrede zij U, mijn kinderen van Moeder Aarde.

De vijf chakra´s van Moeder Aarde, bevinden zich op de volgende plaatsen:

Wanneer ge ontevreden bent, zal de trilling in uw basis­chak­rum negatieve regressie-ervaringen uit het verleden in u om­hoog halen. In het heden zal zich geen positiviteit manifeste­ren.

Wanneer uw miltchakrum geen vrede kent, zal negatieve celdeling in uw lichaam zich tegen u keren. Dit zeg ik u, Ishwa­ra, in liefde en verbondenheid.

Wanneer de basis van vrede niet de drager van uw solaris plexus (zonnevlecht) is, hoe kunt ge voelen, hoe kunt ge liefhebben, hoe kunt ge relaties maken tot een goddelijke relatie; Hoe kunt ge sexualiteit transformeren tot een goddelij­ke eenwording? Wanneer vrede niet de basis van uw hartchakrum is, hoe kunt ge met heel uw hart, met al uw kennis, met al uw  kracht en ervaring de evolutie invullen?

Wanneer vrede niet de basis is van uw keelchakrum, hoe zullen de woorden zijn die u spreekt?

Wanneer vrede niet de basis is van uw voorhoofdchakrum, hoe zal het denken zijn wat u denkt?

Wanneer er geen vrede in uw kruin is en de kroon der chakra's onvrede in zich kent, hoe kunt ge de astrale wereld begrijpen? Hoe kunt ge hem binnentreden?

Ik zeg u, wanneer ge de vijf hoofdchakra's van de Aarde begrijpt, dan zult ge het leven begrijpen.

San Francisco, het eerste en belangrijkste chakrum van de Aarde, te vergelijken met uw basischakrum in trilling en geluid. Maar als dit chakrum in trilling treedt, zal materie ineenstorten. De Aarde zal scheuren, omdat negativiteit uit het verleden naar de oppervlakte komt. De instraling vanuit het kosmisch be­wustzijn naar dit chakrum toe, is nooit aflatend vol liefde, maar met behoud van het Univer­sum aanwezig. 'Met behoud van het Universum' betekent: Wanneer ge medi­teert op dit chakrum, dient ge de ander, de astrale wereld en de Kosmos te accepteren. San Francisco, een bijzondere plek op Aarde, waar liefde de bakermat is van Moeder Aarde, waar ze haar krachten naar bui­ten brengt, haar liefde voor de mensheid toont, maar tegelij­kertijd soms haar onmacht naarbuiten brengt en aan haar Schepper toont. Onmacht, ver­oorzaakt door het negatief karma der mensen: Zij, die denken de kracht van Shiva, de kracht van Boeddh­aschap of het Christendom zelf te kunnen invullen.

Het is de onmacht van Moeder Aarde, die het aardoppervlak doet trillen in San Francisco. Het is de onmacht van Moeder Aarde, die zij toont om geen negativiteit te hoeven vast­hou­den. Zij is een kosmische kracht vol liefde, maar is in staat rechtlijnig te denken, is in staat te relativeren, is in staat los te laten. En ze zal móeten loslaten, waardoor het aardoppervlak van dit chakrum gaat trillen. Dat wat gebeurt, is voor u als mens negatief: dood en wederge­boorte zijn hier onverbrekelijk met elkaar verbonden, maar het is meer. Het is DIT chakrum wat de kracht van het Universum ervaart. Niet alleen uit ONS zonnestelsel, maar tevens uit andere zonnestelsels worden meer dan regelma­tig kosmische energieën op dit chakrum ingestraald.

San Francisco, het basischakrum van Moeder Aarde, waarin haar verleden en alle regressie-ervaringen samen met het heden, door het karma van Moeder Aarde wordt uitgewerkt. Maar in het verleden en in de karmische herinnering van Moeder Aarde ligt Lemuria, vrede en diepe liefde.

In de herinnering van Moeder Aarde ligt ook Atlantis, de kos­mische eenwording, de incarnatie van kosmonauten op Aarde en de vermenging met het aards geslacht. Maar in de herinnering van Moeder Aarde ligt eveneens het ten onder gaan van Atlantis, de catastrofe die daarna kwam. In de herinnering ligt ook geluk en vrede. Al deze gedach­ten en gevoelens worden zonder emotie door Moeder Aarde in dit chakrum uitgewerkt.

Kijkend naar het nú, waarin de geschiedenis van Atlantis zich dreigt te herhalen: de opkomst van het spirituele, het medita­tieve, het bewustzijn in stof en geest, maar tege­lijkertijd de mensheid die denkt God te zijn en vanuit zijn zogenaamde 'goddelijk bewust­zijn' denkt invloed te kunnen uitoefenen op het bewustzijn van anderen met als resultaat: slaver­nij, honger, misbruik van informatie en nog veel meer.

Moeder Aarde is zonder angst of emotie verplicht om al haar negati­vi­teit, door anderen over haar uitgestort, door dit chakrum naar buiten te brengen, want als het basischak­rum niet goed functioneert heeft de planeet Aarde geen bestaans­recht meer. Ze zal de emo­ties van de mensheid van zich moeten vrijma­ken. ­Toch zit in haar herinnering: De schepping van de Aarde, haar incarnatie daarin en al wat de mensheid gedaan en gelaten heeft. Maar In dit chakrum zit vooral haar herinnering aan de Goden van Lemuria, Atlantis en Egyp­te.

San Francisco, de basis van het leven op Aarde. Daar is de eerste mens geboren in een lichaam van de Aarde als een kopie van Moeder Aarde. San Francisco heeft een hoog kos­misch, maar tegelij­kertijd een stevig geaard menselijk bewustzijn. Al wat dit chakrum uitstraalt wordt ook door dit chakrum aange­trok­ken. Vele jonge zielen, minder bewust in evolutie en ont­wikke­ling, voelden zich aangetrokken om rond en op dit chakrum geboren te worden, in de ultieme ver­wachting, in een lift-up, in een hoog bewustzijn te kunnen geraken, maar juist zij kwamen met zichzelf in confronta­tie.

Ze hielden zich­zelf de spiegel van het leven voor. Ze wilden een leven invullen gelijk aan de zesde of zeven­de sfeer, maar behoorden als ziel tot de eerste sfeer, omdat de lift-up, gekoppeld aan het bewustzijn van dit chakrum, hen aantrok. Het zijn minder bewuste incarnaties, maar is 'minder be­wust' verkeerd? Het is de basis, het is het begin, waaruit de ontwik­keling en de evolutie zichzelf kan voortplanten tot een hoog bewustzijn, tot een hoog kastenstelsel in kosmische evaluatie tot een diepe medita­tie. Maar natuurlijk wel een begin en niets meer dan dat!

Eén van de Meesters van het Universum verblijft in het cen­trum van dit chakrum.  San Francisco, de Moeder der Moede­ren, de Vader der Vaderen der chakra's van onze planeet. Zijn taak: mediteren, het gevoel van welbehagen, diepe vrede en het zorgdragen voor anderen, ervaren en uit­stralen en dat wat Hij aan­trekt verwerken in zichzelf en doorsturen naar zijn Moederbasis.

Wanneer men liefde uitstraalt, trekt men liefde aan. Het is een geestelijke wet. Maar vergist u zich niet: wanneer u liefde uitstraalt, maar in uw karma ligt de restverwer­king uit eerdere incarnaties, waarin ge negativiteit ver­oorzaakt hebt en karma en dharma onverbrekelijk met elkaar verbonden waren, dan zult ge eerst het verleden moeten opruimen! Soms is dat negatief, om het uiteindelijk in een positief resultaat uit te werken. Het is niet waar, dat wanneer ge goed bent voor de ander, de ander goed is voor u. Dat wat ge toedoet aan de ander, doet ge toe aan uw schepper! Pas dan wanneer ge uw karma vrijge­maakt hebt, dus karmavrij bent, dan zal dat wat ge uit­straalt direct en onverbrekelijk terugkeren tot de bron. Dan bent ge een Meester zonder negativiteit en karma, angst en depressie uit het verleden. Bemediteer dat...

Laat haat los en vergeet jaloezie, want dat is 1e sfeer. Vergeet de eer van uw menszijn, want dat is 2e sfeer en om in directe trilling te kunnen treden met één of meerdere chakra's van de Aarde, zult ge tenminste het bewustzijn van het eind van de derde, liever nog van de 4e sfeer moeten bezitten. Want dit chakrum opent zich voor u, wanneer ge het be­wust­zijn van dit chakrum begrepen hebt en niet eerder. Elke ge­dachte uitgezonden naar... terwijl ge zelf vol angst en negativi­teit bent, is zinloos.

Want Moeder Aarde zal uw kracht niet accepteren, hoe goed bedoeld op dat moment ook, om zichzelf en duizenden en duizenden andere mensen van goede wil te beschermen. Maar in trilling getreden met dit chakrum vanuit uw individueel of collectief bewustzijn, zal in kracht gelijk zijn aan het basischakrum van een goeroe, aan het basischakrum van een Meester, dan wel het basischakrum van een mens die kosmische integratie en geestelijk bewustzijn naast menselijke emoties heeft weten te ontwikkelen.

San Francisco kent tegenstellingen: de mens die bewust is en het Rad van Wedergeboorte begrepen heeft, maar ook de mens die nog niet begrepen heeft en zich aan de ander wil optrekken. Tegenstellingen zoals Mr. Boeddha en de dwaas.

Mr. Boeddha, geze­ten onder een boom medi­teert... Slakken zetten zich op zijn hoofd om hem te be­schermen tegen de Zon. Er komen mensen tot hem, zoals er mensen naar San Francisco gaan voor hulp, gene­zing, gees­te­lijke en stoffe­lijke ontwikke­ling en/of Goddelijke eenwording. Maar even verder op het pad des levens, kijkend naar Mr. Boeddha, loopt de dwaas. Hij luistert, hij kijkt, hij imi­teert. Hij spreekt dezelfde woorden, maar ze zijn niet echt. Hij gebruikt dezelfde houding, maar hij is niet medi­tatief. Het licht is niet in hem ontsproten. Hij heeft niets van zich zelf!

Zo is het ook in San Francisco, de Meester en de dwaas, ze wonen op hetzelfde chakrum.

De Meester weet, dat de dwaas ééns een Meester zal zijn maar dat Hij nooit meer een dwaas zal worden, maar het misschien wel geweest is, want in de evolutie ligt elke ervaring. Daarom kan hij vergeven, daarom kan de Meester de dwaas en diegenen die hem vol­gen, verge­ven. Daarom kan de Meester zorgdragen voor ande­ren en daarom is een Meester in staat kritiek of leugens van een ander niet te horen, niet te voelen, maar in het centrum van licht zichzelf te blijven.

Mens die ge bent, blijf in uw basis wanneer de Aarde trilt, het wapengekletter hoorbaar is en zichtbaar via vele communica­tiemedia. Blijf in uw basis, luister niet en kijk alleen met uw geestelijke ogen. Dan ziet ge het karma van de wereld uitwer­ken vanaf de basis San Francisco. Dan zult ge in een latere fase Gizeh dezelfde ontwikkeling zien doormaken. Dan zult ge Maastricht, als de derde macht, het kind geboren uit beide ouders, een nieuwe wereld, een nieuwe rangorde, een nieuwe beschaving zien presenteren aan de buitenwereld. Zo ligt het in het karma van Moeder Aarde: San Francisco, de Vader, de Vader der Vaderen. Gizeh, de Moeder der Moederen.

Gizeh, het 2e chakrum van Moeder Aarde. Gizeh met als centrum en middelpunt van dit chakrum de grote piramide van Cheops, een gewijde, een gezalfde. Lange, lange tijd lag in de herinnering van Moeder Aarde de herinnering aan kosmische contacten via het hart van de piramide. Het is nog steeds een antenne naar de Kosmos via de Ankh: Ankhmania. Kosmonauten, ruimtesche­pen, kosmische communicatie ze werden en zijn gecentraliseerd in dit ge­bied. Het maakte van Egypte een eiland zoals Atlantis een eiland was, ver van de wereld vandaan.

De Kosmos, buitenaardse levensvormen... Lange, lange tijd hebben zij het chakrum van Gizeh gebruikt als een antenne en als een landingsplaats naar de Aarde. Een chakrum van de Aarde heeft een ronde vorm, is een cirkel met daarin 9000 bloemblaadjes. Het chakrum van Gizeh bevindt zich recht onder de piramide van Cheops. De diame­ter van dit chakrum is bijna 1100 meter en is in grootte gelijk aan alle andere chak­ra's.

Zo werd Gizeh, in de onmiddellijke omge­ving van de piramide, gebruikt als een landingsplaats voor ruimte­sche­pen van diverse planeten, maar vooral door de bewaarder van deze piramide: de Meester der Meesteren, Ankhmania.

Het was de lift-up naar kosmisch bewustzijn op Aarde, nadat de engelen de hoogste sfeer doorlopen hadden. Het was de lift-up naar bewustzijn, waaruit vele wedergeboorten van kosmische krachten op Aarde plaatsvonden.

Ik, Ishwara, zeg u namens mijn medebroeders: Wanneer ge mediteert op dit chakrum, Gizeh, mediteer dan eerst op het centrum, het precieze midden van het grondoppervlak van de piramide. Uit de bron van leven uit de Aarde haalt dit chakrum haar voeding, diep, diep uit de grond naar het precieze middel­punt van de Aarde. Zo boven, zo beneden. Maar haar geopende kelk ontvangt astrale en kosmische energieën, van bovenaf ingestraald en elk die de piramide betreedt er­vaart deze straling. Dit is de basis van dit 2e chakrum waar kosmische en aardse energieën samenkomen.

Elk mens die de piramide betreedt, behorend tot de 1e dan wel de 7e sfeer ervaart deze straling. Voor een lichaam, gevuld met een ziel uit de 1e sfeer, is deze straling li­chaams­vreemd. Het basischakrum van die mens is nog wel in staat deze energie te verwerken, het miltchakrum nauwelijks, de zonnevlecht niet meer en het hartchakrum zal escaleren. Maar behorend tot het einde van de derde of zelfs begin van de vierde sfeer, zal men in trilling treden met de energie en de engelen in deze piramide. Men zal de energie zijn, de trappen kunnen betreden, de sarco­faag kunnen aanschouwen en vanuit het altijd eeuwigdu­rende AUM OMNI PADME AUM, in trilling kunnen treden met en opgaan in Ankh­mania. Van daaruit met Moeder Aarde en vervolgens in trilling kunnen treden met de ziel die ge zelf bent. Zo hebt ge dat wat ge noemt "De heilige drie-eenheid" gevormd. Maar vergeet het woord. Ge hebt Boedd­haschap, meesterschap en menselijk bewust­zijn samen­ge­voegd in de ziel en het lichaam wat ge zelf bent en be­woont. Dan bent ge een goddelijke mens, een menselijke God. Velen zullen uw gave willen dupliceren maar geen enkel zal daarin slagen omdat ervaring de bron is van uw geboorterecht.

Maastricht, het 3e chakrum van Moeder Aarde. Ik zeg u, ge beseft niet welke krachten zich vrijmaken in dit centrum: spiritueel bewustzijn, acceptatie, zorg dragen voor anderen, moederschap samen met broeder­schap, het gevoel van liefde van mens tot mens en van ziel tot ziel, waarin geen enkel taboe aanwezig is. Wan­neer ik, Ishwara mij verbond met u, ging ik altijd eerst de verbin­ding met het 3e chakrum in Maastricht aan. Nu is dat Gizeh.

Uit ongeloof tot een wanhopig 'zoeken-naar-geloof' en een wanhopig zoeken naar het bestaan van God, ontstond reli­gie, gods­dienst en sektarisch bewustzijn rond dit chakrum.

Dat was niet negatief, want door middel van godsdienst, religie en sektarisch bewustzijn is het zoeken naar geeste­lijke en kosmi­sche werel­den ont­staan. De hele planeet Aarde maakt deze ontwikkeling door via dit chakrum. Maastricht. Om daarna in een later stadium te communiceren met geestelijke en kosmische werelden. Het is een lift-up. Het past in de evolutie van de Schep­per. Het Boeddhaschap, het meesterschap, het Christendom, ze zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden. Toch zijn ze niet gelijk aan elkaar. Ze zijn anders, maar samen, samen vertegenwoor­digen ze de ziel van Moeder Aarde, die met een grote sterke navelstreng aan dit chakrum verbonden zit. Al wat ge toedoet aan dit chakrum, doet ge toe aan Moeder Aarde. Al wat ge afdoet van dit chakrum, neemt ge af van Moeder Aarde.

Alle andere vier chakra's zou zij kunnen sluiten als het collec­tief bewustzijn van Aardbewoners tot een destruc­tieve vernie­tiging zou overgaan, maar dit chakrum, Maas­tricht, is niet te sluiten, omdat ze haar ziel zou moeten sluiten en daardoor het contact met het Universum zou verlie­zen, het contact met haar thuis­basis, het con­tact met haar kinderen: u, wij en vele anderen. Het is een altijddurend geopend chakrum, waaruit kracht naar buiten komt, waaruit liefde, geestelijke ontwikkeling, groei en bewustzijn samen hand in hand gaan.

Maastricht, het kind wat voortkwam uit de Vader der Vade­ren: San Francisco en de Moeder der Moederen: Gizeh­­ is een produkt van zijn op­voeding. Dat is Maastricht, maar ge­maakt vanuit het zielecen­trum van de kosmos. Dat betekent: ze heeft zichzelf gecorrigeerd, verbeterd, is met zichzelf en samen met vele andere kosmische krachten in het Universum en op Aarde, in trilling getreden. Elke meditatie gezonden naar dit 3e chakrum is een medita­tie direct naar de ziel van Moeder Aarde. Zij heeft u lief. "Ik heb u zo lief..", dat straalt zij uit. Bedrieg haar niet. Wees haar niet ontrouw in het verbond wat ge gesloten hebt met haar, want de tranen van Moeder Aarde zullen zijn als een vloedgolf zodat rivieren buiten haar oevers treden en doet de as van de Aarde koerscorrecties ondergaan.

De tranen van Moeder Aarde zullen vloedgolven veroorza­ken, maar wanneer ge haar uw liefde geeft als balsem op dat wat ande­ren over haar uitstorten, dan zal zij blijven bestaan dankzij en samen met uw liefde. Stort uw kracht - zo vraag ik u, Ishwara - stort uw kracht uit in het chakrum van Maastricht. Wanneer het altijd en eeuwigdu­ren­de AUM OMNI PADME AUM klinkt, zal de trilling van dit chakrum gelijk zijn aan de E-trilling van het Universum: "AAAUUUUU­UMMMMMMMM".

Moeder Aarde - ik wil haar vergelijken met een oude vrouw. Zij heeft haar kinderen gebaard en heeft haar partner gediend. Velen zijn haar ontvallen. Haar gelaat en haar expres­sie vertel­len dat haar leven goed was, maar niet gemakkelijk. In haar ligt de ervaring van het leven, haar woorden spreken wijsheid, haar gevoelens zijn niet berus­tend, maar wel vrede­lievend en accepterend. Ze weet dat het vijf voor twaalf is, dat haar dagen op Aarde geteld zijn. De oude vrouw kijkt naar kinderen die spelen, lachen, huilen in het zonlicht en ze medi­teert over hun leven, niet meer over zichzelf. Daaraan is niets meer te veranderen. Haar dagen op Aarde zijn geteld en de oude vrouw is gelukkig in een zielsver­huizing haar vermoeide lichaam te kunnen afleggen en haar taak in de sferen te kunnen beginnen.

Moeder Aarde is zo'n oude vrouw, geteisterd door het leven, haar partner heeft haar bedrogen, haar kinderen hebben zich tegen haar gekeerd, maar haar hart is liefde, haar ziel is verge­ving. Ze lacht wanneer ze kijkt naar het pasgeboren kind, die een heel leven voor zich heeft. Ze weet dat het kind gelukkig zal zijn, volwassen zal worden en zijn karma zal gaan invullen. Ze weet dat het kind zal lachen en huilen, een partner zal hebben, kinderen zal hebben, fouten zal maken. Maar ze weet ook dat in dit kind de toekomst ligt. Zo ontstaat een geboortegolf op Aarde van nieuwe incar­naties, waarin Moeder Aarde, diegenen die haar bedrogen, weg­haalt van de Aarde en brengt naar het Rijk der Sferen, waar licht, liefde en vrede heerst en waar ze in het bassin van ­prana en liefde zullen worden gedompeld. Hun negativiteit wordt afgewassen. Ze worden klaargemaakt voor een nieuwe, latere, bewustere, incarnatie. De oude vrouw lacht en weet, dat men het leven niet naar de hand kan zetten, maar weet ook dat al wat gebeurt karma is.

Alles is karma: de wind, het water, de pijn, het geluk.., het is karma omdat toeval niet bestaat en God liefde is en nooit straft. Het is de mens, die in zijn karma van daden en handelin­gen zegt: "Ik haat" of: "Ik heb lief". Het is de mens die zegt: "Ik dood" of: "Ik geef u het leven". Het is de mens die zegt: "Met u wil ik leven" of: "Ik wil u nooit meer zien". Het is de mens die niets heeft en de gave van de ander nabootst.

Al wat ge toe doet aan uw lichaam, doet ge toe aan Moeder Aarde

en al wat ge van uw lichaam afneemt, neemt ge af van uzelf.
Bemediteer dat...
Bemediteer dat wanneer ge uw lichaam wast in het water,

wanneer ge uw lichaam voedt met voedsel van de Aarde.

Bemediteer dat wanneer ge uw hand opheft om scheppend te werken.

Bemediteer dat wanneer ge uw hand opheft om de ander te slaan.

Bemediteer uw geboorterecht!

Het is het lichaam van Moeder Aarde: San Francisco, Gizeh, Maastricht. Trek een lijn in uw gedachten van San Francis­co naar Gizeh. Het is het pad der sferen, evolutie na evolutie, karma na dharma. De optelsom van deze meditatie brengt ge in een rechte lijn over het aardoppervlak naar Maastricht. En de behoef­te aan geloof, godsdienst, religie en sektarisch bewustzijn is geboren. Maar geloof is fatalistisch en houdt ooit op te bestaan. Spiri­tualis­me, 'de wetenschap van het leven en ermee werken' wordt geboren. Wanneer deze trilling bereikt is, zal de mens­heid het bewustzijn ervaren hebben, het oude hebben afgesloten en een nieuwe wereld hebben geschapen, waarin astraal en menselijk bewust­zijn hand in hand gaan om van daaruit tot kosmische commu­nicatie te komen. Dit zeg ik u, Ishwara.

Want slechts dan wanneer de ziel van binnenuit het goddelijke in het lichaam uitstort, kunnen zijn chakra's zich openen naar het geestelijke. Zo is het ook met Moeder Aarde. De Kosmos kan haar helpen. De Kosmos is in staat haar chakra's dui­zendmaal duizendvoudig te voeden. Moeder Aarde zegt dikwijls: “Vader vergeef hen, alles is karma”.

Het karmisch verraad kent geen schuld, maar wanneer het bewustzijn geopend is, de steen gewen­teld, dan zeg ik u: “Dan is karma KARMA en dharma DHARMA en zult ge incarnatie na incarnatie en leven na leven, dat ervaren wat ge zelf in eerdere tijdseenheden naar buiten gebracht hebt en toegedaan hebt aan Moeder Aarde en haar kind(eren).

De afgoden van Atlantis en Egypte leven nog steeds in een tweeduuster van illusie op Aarde en in den geest. God is een God van liefde. Boeddha is een bron van kracht en liefde. Shiva is wijsheid, maar Moeder Aarde is uw Moeder. De Moeder der Moederen, door het leven een oude vrouw vol rimpels gewor­den. Maar haar ogen zijn niet dood. Haar ogen leven wanneer ze kijkt naar de wedergeboorten, naar het kind, naar het spirituele, het bewuste of het wanhopige, het vernieu­wende.

En ze gelooft dat na haar leven op Aarde een nieuwe rangorde, een nieuw ras, een nieuw gevoel geboren wordt.

Dat geeft haar kracht om te leven, dat geeft haar kracht om te vergeven en maakt haar niet echt tot een oude vrouw, maar tot een wijze vrouw, in wie de optelsom van het leven ligt opge­slagen: Alle ervaringen: sexualiteit, begeerte, macht, wellust, verge­ving, acceptatie, liefde, goedertierenheid, medita­tief bewust­zijn en moederschap. En dat laatste 'moeder­schap' veegt al dat andere weg. Want een moeder houdt van haar kind, ook al maakt het kind fouten. De mantel der liefde bedekt de zonde­val. De mantel der liefde voor de Aarde is ge­schonden door mensen. Maak hem heel, maak hem heel met uw liefde, geef haar uw kracht, geef haar uw bewustzijn.

Haar lichaam is moe, de aardkorst is uitgeput, maar haar ZIEL is sterker dan het collectief bewust­zijn van alle mensen, dieren en planten op Aarde te samen. Haar ziel zal eeuwig leven. Dat zijn haar verdiensten. Haar ziel is niet te vernietigen, maar al wat ge toedoet aan haar, doet ge toe aan uzelf. Al wat ge afneemt van haar, neemt ge af van uzelf.

Ge vernietigt uzelf. Wees niet als de dwaas die keek naar een Meester. De Meester materialiseerde in zijn ene hand vibuthi, in zijn andere hand manna en hij dematerialiseerde ziekte, pijn en verdriet. De dwaas keek naar de Meester en deed hem na. Hij materialiseerde iets waar hij geen kennis en kunde van bezat: manna en vibuthi. Hij dematerialiseer­de anderen en zichzelf, omdat hij niet wist wat hij deed. Aangekomen in het Rijk der der Geest was hij verbaasd, niet als een Meester ontvan­gen te worden. Hij had anderen gedematerialiseerd, droeg in zijn ziel de verantwoordelijkheid van die vernietiging. Het negatief karma keerde zich tegen hemzelf. Hij was verbaasd, omdat hij een dwaas was.

Toen kwam de Meester en zei: "Dwaas wees geen dwaas meer. Kijk niet alleen naar mij, maar VOEL. Voel de liefde die ik heb. Ik vergeef u. Ga opnieuw naar de Aarde en doe hetzelfde, maar nu met gevoel en eerlijkheid." En de dwaas ging opnieuw naar de Aarde. Een nieuw kar­ma... Eenmaal op Aarde werd hij monnik, hij materiali­seerde voor andere mensen voedsel en geluk, maar hij demate­riali­seerde niets meer, geen ziekte. Hij zei: "Ziekte is de leer­school van het leven. Leer ervan. Kijk ernaar." Al wat ge hebt aan bloemen en aan rituelen zult ge in een laatste eerbetoon geven aan uw geliefde.

Maar voor Moeder Aarde is er geen laatste eerbetoon.     

Yin en yang betekent: Al wat ge toedoet aan haar, keert terug tot de bron die het uitstraalt:
De mensheid. Ik Ishwara zeg tot u: Het is karma. Mijn vriend en medebroe­der Christus Jezus zou gezegd hebben: "Vader vergeef hen, want zij weten niet wat zij doen." Maar de tijd is te kort, de deken der liefde is met voeten getreden. Nog éénmaal zeg ik: "Vergeef de mens­heid, opdat zij anderen kunnen vergeven." Nog één keer zeg ik Ishwara tot u: "Vergeef uzelf, sluit uw basischakrum, vergeet de herinnering. Begin opnieuw, een nieuwe dag, een nieuwe zonnestraal, een nieuwe morgenstemming, een nieuw gevoel, een nieuwe wereld." De oude hoeft niet te sterven. Als ge de vorm verandert, de vorm van leven, zal Moeder Aarde met de mantel der liefde haar kinderen opnieuw beschermen.

Maar wanneer ge de mantel weg­rukt en haar naakt in het ijs laat staan zal zij genoodzaakt zijn om haar groot kosmisch en interplanetair alsmede haar geestelijk bewustzijn, tegen u te keren. Er is nog tijd. Elke seconde in tijd is er één en er zijn nog vele seconden in tijd. Keer terug op het Pad des Levens. Zoals Lemuria en Atlantis waren.

Uit het Nirwana bent ge geboren op Aarde: Oorzaak en gevolg, zaaien en oogsten. In het Rad der vele Wederge­boorten hebt ge gemediteerd, gebeden en verafgood. Het waren ervaringen.

Vergeet de verafgoding, want wanneer ge van uzelf een afgod maakt en u laat bejubelen, dan bent ge als een dwaas die het goud der Aarde laat bejube­len: het gouden Kalf, de gouden Boom des Levens, de gou­den Ankh, de gouden Graalbeker...Maar ze zijn niet van goud. Bejubel het licht, bejubel de Schepping, de geboorte van een kind, het nieuwe bewuste prana.

Bejubel dat wat ge sexualiteit of Tantrisme noemt als zijnde de voedingsbo­dem voor een geboortegolf, waarin nieuwe, bewuste incar­naties de plaats innemen van minder bewuste incarnaties. Bemediteer dat.

"Eens kwam een monnik naar zijn Meester. Hij zei: "Heer vertel mij hoe ge uw wijsheid bereikt hebt. Uw aura is vol licht, uw woorden zijn geheiligd, uw daden gezegend. Vertel mij, hoe kan ik vol licht geraken, geheiligd en gezegend zijn." En de Meester zei: "Wees als ik."

De monnik ging heen. Hij mediteerde over dat wat de Mees­ter gezegd had en hij wilde zijn als zijn Meester. Hij mediteerde als zijn Meester. Hij at en sprak als zijn Meester. Na enkele weken ging hij weer naar zijn Meester en zei: "Ik heb gedaan wat u zei, maar ik mis uw licht, ik denk anders, ik spreek andere woorden en mijn daden zijn niet hetzelfde."

En de Meester zei: "Zet u neer tegenover mij en ik zal het u vertellen." En de Meester sprak: "Eens was ik een kind, ik hield van mijn moeder, maar mijn moeder stierf. Ik hield van mijn vader om het even méér dan alles op Aarde, maar mijn vader werd gedood. Ik had zusjes en broertjes en zij stierven van de honger.

Als kind werd ik gebracht naar een klooster. Als een wees mocht ik niet meedoen aan feesten en rituelen. Ik werd geaccepteerd, maar was een uitgesto­tene. Maar ik heb geleerd te lijden, ik heb geleerd te luisteren, ik heb geleerd te voelen en uiteindelijk werd ik een monnik.

Opnieuw moest ik lijden, opnieuw moest ik werken, de ak­kers verbou­wen, het klooster schoonhouden en toen werd ik een Meester. De uren in mijn leven dat ik gemedi­teerd heb, zijn op een hand te tellen en mijn lichaam heeft geleden, maar dat was een meditatie.

Het klooster was schoon. Dat was een meditatie en ik hield van mijn medebroeders met mijn ziel en mijn lichaam. Dat was een meditatie.

Wanneer ik thans mijn lichaam op het aardop­pervlak leg en ik geef mijn liefde aan Moeder Aarde, is dat een meditatie waarin haar ziel en mijn ziel samen lijden, samen werken en samensmelten. Doe als ik." Zo sprak de Meester tegen de leerling: "Gaat heen en keer terug in mij met wijsheid." Op dat moment dematerialiseer­de de Meester zich, want degene die tot de monnik sprak, was Boedd­ha, het Licht, de Heerlijkheid en de glorie. Het leven op Aarde, mijn kinderen, is lijden.

En wanneer ge uw lijden niet ziet als een meditatie, hebt ge uw lijden niet begre­pen. Hoe zult ge het lijden van Moeder Aarde begrijpen, wan­neer ge uw werken op Aarde niet ziet als een meditatie?

MOEDER AARDE, wanneer ze zich opent voor u, vindt ge dat negatief. Telkens wanneer de Aarde zich opent en er men­sen in de Aarde verdwijnen, zal het aantal minder bewus­ten en bewusten gelijk zijn aan elkaar. Dit om niet alleen negativiteit over Moeder Aarde uit te storten. De mens­heid is een goddelij­ke mens, een menselijke god geworden, maar ze mist het gevoel, het gevoel te lijden.

Mijn vriend en medebroeder Christus Jezus heeft voor u gele­den, maar wat hebt ge ermee gedaan? Meester Boeddha heeft Zijn lering aan u overgedragen, maar kijk naar India. Wat heeft men ermee gedaan? Moeder Aarde heeft voor U geleden, maar ge zult er iets mee moeten gaan doen, want ge bent onverbrekelijk ver­bonden met Moe­der Aarde. Ge had niets, maar dan ook niets te maken in uw karma met Christus Jezus, niets maar dan ook niets te maken in uw karma met Meester Boeddha. Ze waren slechts een voorbeeld in wiens voetsporen maar weinigen, echt, wilden treden. In hun Leer wèl, hun lijden niet.

Maar yin en yang zijn onver­brekelijk met elkaar verbon­den. In het altijd eeuwigduren­de AUM MANI PADME AUM zal de parel zich in de lotusbloem bevinden en zal het geluk in de pijn verborgen zijn. Zoekt en gij zult vinden, maar gij zult temidden van het tranen­dal het geluk moeten zoeken om te ontdekken dat ge het niet vindt, wanneer ge het buiten uzelf zoekt. Want de Schepping bevindt zich IN uzelf.

Moeder Aarde heeft karma na karma, incarnatie na incarnatie uw leven met haar mantel der liefde bedekt en wanneer de Schepper aan haar vroeg, wie u was, zei ze soms tegen beter weten in: "Mijn kind, mijn liefste kind, mijn grootste schepping." En als zij gewezen werd op een fout van u, zei zij: "Dat was mijn schuld, mijn allergrootste schuld, veroorzaakt door mijn opvoeding."

Maar genoeg is genoeg. Ik vraag u: GEEF HAAR UW LIEFDE. GEEF HAAR AL WAT U HEBT en al wat u geeft, zal duizend­voudig uit de Boom des Levens aan u teruggegeven worden, want in het Rad der Wedergeboorten is één weder­geboorte uw eerste en één wedergeboorte uw laatste. En zij liggen tegen elkaar aan.

Gij die gekozen hebt voor uw laatste leven op Aarde, wilt ge terug­kijken vanuit een staat van hemels geluk naar een verbrande planeet, of wilt ge terugkijken naar een planeet in vernieuwing en schepping? Gij.., die nog vele nieuwe incarnaties vóór u hebt, wilt ge geboren worden op een planeet zonder toekomst, of wilt ge nu uw volgende incar­natie reeds invullen? Gij zegt het. Gij bent een kind van Moeder Aarde. Samen, in een diepe ultieme verbonden­heid zult ge met elkaar moeten leven.

Zelfs als Moeder Aarde u vergeeft, maar alle anderen zielen beter weten, zult ge een uitge­stotene zijn in het Universum. Bemediteer dat... Ge hebt nog vele seconden in evolutie en tijd, beme­diteer dat...

Madagascar en Tasmanië. In tegenstelling tot de andere chak­ra's zijn Tasmanië en Madagascar als een tweelingziel eeuwig verbon­den met, aan en in elkaar.

Door de aardkorst loopt een navelstreng, die beide chak­ra's met elkaar verbindt. Ze hebben eenzelfde karma, eenzelfde taak.

Madagascar: Dit chakrum kent vrede, stabiliteit en beheer­sing van onvrede. In de onmiddellijke omgeving van dit chakrum, in Zuid-Afrika, zal de laatste stuiptrekking van vrede en onvrede worden uitgewerkt. Dit zeg ik u in liefde en bewustzijn, Ishwara.

Madagascar en Afrika, honger en verdriet. Alles is karma, elke ziel rond Madagascar geboren ­is een allereerste incarnatie, die geen kennis heeft van de Aarde, maar als ziel ontspro­ten is uit God, dan wel geïncarneerd op Aarde via kana­len uit het Univer­sum... ! Ik vraag u: "Is dat onbe­wust?" Slechts het be­wustzijn van de Aarde is niet ontwik­keld, maar het geestelijke, het godde­lijke ligt in de kiem en heeft water nodig, zoals een mens liefde nodig heeft om tot ontkieming te komen. Wanneer ge Afrika uithongert, zal Tasmanië sterven en omge­keerd. Het heeft met elkaar te maken en is onverbre­kelijk met elkaar verbonden.

De mens klaagt en vraagt zich af waarom? "Mijn Heer en mijn God, waarom?" Maar de oude ziel die zich bewust is van haar weg van karma en bewust geleden heeft  weet dat er geen waarom is, alleen een daarom. Omdat ge in uw karma die bepaalde situatie gekozen hebt.

Het natuurlijke verloop van de evolutie heeft er voor gezorgd dat ondanks grote veranderingen, klima­tologisch en anderszins, de planeet Aarde kon blijven bestaan. Groepskarma's, zoals dat van Indianen, Eskimo's en anderen, hielden op te bestaan.

Nieuwe incarnaties zorgden voor een nieuw ras, doch hielden vast aan de oude vorm waarin blank supe­rieur was en waarin het zwarte ras aan slavernij ten onder ging.

Maar de slaaf wist slaaf te moeten zijn in zijn karma. De Afrikaan wist met boten verscheept te worden over de wereld. In dat karma was hij het bewuste zaad wat zich verspreidde over Moeder Aarde.

Maar weet, mijn kinderen, dat er geen grens bestaat tussen uw eerste en uw laatste leven. In het wiel des levens lopen ze in elkaar over! Uw eerste en laatste incarnatie liggen tegen elkaar aan.­­ Wat overblijft is de mens die gij bent, een iegelijk mens, een kind van Moeder Aarde of een schepsel Gods, of een kosmi­sche levensvorm, geïntegreerd op Aarde.

Maar is uw afkomst belangrijk? Is een Venusiaan meer dan een Godde­lijke kracht? Is een Saturnale energie meer dan een god­delijke vonk? Is een Marsiaan meer dan een diep gevoel? Is wetenschap meer dan liefde? Is geld meer dan armoede? Is kennis meer dan gevoel? Wanneer ge hierover mediteert zult ge ontdekken dat er geen verschil is. Mediteer hierover en ge zult de verschillen in uw leven, recht­vaardigheid en onrechtvaardigheid laten ophouden te bestaan. Alles is karma.

Dan is er slechts de keuze, de absolute ultieme keuze van de ziel die haar bewustzijn geopend heeft. Vanuit dat geopend bewustzijn kunt ge uzelf met alles en met iedereen verbin­den. Want wan­neer ge uzelf opent en niet afsluit voor meer of min­der, voor hard of zacht, zult ge zijn als IK, Ishwara: een geo­pende lotus, een geopend geluid, een geo­pend gevoel waar alles kan binnenstromen!

Ik, Ishwara, vraag aan u, uw ogen te sluiten en een verbinding met Madagascar te maken, een eiland omringd door water. Wanneer de Zon opkomt boven Madagascar, worden er nieu­we zielen geboren uit God. Wanneer de Zon hoog aan de hemel staat boven Madagascar, keren er zielen terug om korte tijd later opnieuw te incarneren ergens in het continent wat ge Afrika noemt, maar die enkele ervaring is bepalend voor alle latere incarnaties. Wanneer de Zon opkomt boven Madagascar, begint het leven.

Uit de buikholte van God komt de schepping tot stand. Uit de buikholte van God wordt erfelijkheid in elke ziel gedepo­neerd. Dat wat morgen geboren wordt wanneer de Zon opkomt boven Madagascar zal anders zijn: Een nieuwe generatie, een nieuwe goddelijke mens.

De nieuwe ziel die geboren wordt, zal het bewustzijn hebben, gelijk aan de thans geldende 3e sfeer. De evolutie zal sneller gaan. Het oude zal, in fases, worden wegge­haald van de Aarde. Dat is geen vernietiging, dat is noodzakelijke ver­nieuwing.

Vanuit die vernieuwing zullen grote groepen zielen op Aarde geboren worden. Velen van hen hebben een kort of langdurig bezoek gebracht aan de ziel van Moeder Aarde zonder afspra­ken vooraf. Maar na dit bezoek zal een ge­voel naar de Moeder der Moederen altijd sterk aanwezig zijn. Al wat zij doen zullen zij toedoen aan Moeder Aarde. Al wat zij afnemen, zullen zij afnemen van zichzelf.

Tasmanië: Eens de bakermat van Lemuria, het grondprincipe van de schepping op Aarde. Het is een tweeling, eeuwig als ziel met elkaar verbonden, in­gestraald door planeten uit de Kosmos als ontvangende factoren. Madagascar en Afrika. Afrika was lange, lange tijd de bakermat van het leven. Een ziel geboren uit God, een eerste incarnatie, een tweede incar­natie, een derde incarnatie.., ze vonden allemaal plaats in Afrika.

Dat met elkaar impliceer­de een eerste en een laatste incarnatie binnen het Rad van Wedergeboorte. Zo stond het geschreven. Zo werd het door zielen uitgevoerd. Hun eerste incarnaties vonden lange tijd plaats rond Madagascar. Daarna in Afri­ka, daarna in Indonesië, daarna pas verder verspreid over de wereld.

Hun laatste incarnatie was dikwijls in Tas­manië. Tasmanië waar onderaardse gewelven het eiland met het vaste land verbonden. Waar zielen uit Lemuria en Atlantis zullen terugkeren.

De mens geboren op die plek op de aard­korst, het 5e chakrum van de Aarde, die mens is bij de geboor­te een goddelijke mens en dus een menselijke god.

De Australische mens was eens een kosmisch wezen die de trilling van God en Moeder aarde bewust wilde ervaren.

Madagascar - Tasmanië, het begin en het einde van de huidige schep­ping die Aarde heet. De planeet Aarde­ is één van de vele planeten in ons zonnestelsel. Al die planeten draaien hun baan om de Zon. Wanneer één pla­neet zou veranderen van structuur, zouden alle andere planeten onverbrekelijk meegaan.

Het zijn broeders en zusters van elkaar en zien de Zon als hun moeder en vader. De planeet Aarde is er één van. Samen met de andere planeten heeft de planeet Aarde in het verleden een huis en een legerstede geboden aan kosmische levensvormen van dichtbij en ver weg, om te rusten.

Zij zorgden voor Liefde als voedingsbodem.

In de loop van de evolutie is veel van het kwaad door Moeder Aarde ingeademd en opgenomen. Zij noemt dit zelf “Krachten van in-ellende”. De drang van het kwaad om naar buiten te komen is thans biljoenen malen ster­ker dan ooit in het verleden.

Het verborgen kwaad komt naar de oppervlakte. ­Maar wanneer het kwaad naar de oppervlakte gekomen is en ineenge­schrom­peld door het licht wanneer de zon opkomt boven Tasmanië en Madagascar, dan houdt het kwaad op te be­staan.

Zolang ge het kwaad ketent en in slavernij bewaakt, kost het energie. Zolang ge het ketent en in slavernij laat vertoeven, is het gevaarlijk. Laat het kwaad vrij... zodat het LICHT zijn werk kan doen.

Maar hoe kunt ge het kwaad vrijlaten, wanneer ge er bang van bent? Wanneer de angst is opgehouden te bestaan, kunt ge de poort naar het voorgeborchte openen, mijn kinderen.

In een noodzakelijke stuwende dwang om naar buiten te komen, gaan ze aan u voorbij en zullen niet stilstaan om met u tot confrontatie te komen. Gij bent de wachter voor de poort. Laat het kwaad in en buiten uzelf vrij. Dan zal Moeder Aarde bevrijd zijn van dat wat op haar hart drukt.

Dan zal de schepping volmaakt zijn zoals zij was bij de geboorte van het allereerste men­senkind: Herinner u San Francisco. Dan zal de schepping volmaakt zijn zoals zij door God bepaald is, maar door de mensheid veranderd.

Maak de vergelijking, mijn kinderen, met Atlantis, het conti­nent van de priesters en de hogepriesters, de commu­nica­tie met de goden uit het Universum, totdat de mens op Aarde in een hoge graad van geestelijke en kosmische ontwikke­ling terecht­kwam en tegelijkertijd dacht supe­rieur te zijn over al wat leeft, maar dat niet aankon... Velen zeiden: "Ik ben uw Meester, ik heb contact gehad met de Goden, ik heb gecopuleerd met kosmische krachten. Bewierook mij, bezwanger mij met uw lof en eer." Het verraad was geboren. De echte priesters trokken zich toen terug.

Dat wat overbleef waren de dwazen en de afgoden, die Atlan­tis ten onder lieten gaan. Maar Atlantis is niet voor niets ten onder gegaan. Geleerd hebbend uit de ervaring van Atlantis, is Egypte gebo­ren: Gizeh. De piramide en het tweede chakrum van de Aarde, de kosmi­sche communicatie... Maar de mensheid was en is er nog niet aan toe.

Buiten Gizeh bestond de buitenwereld, nòg niet in staat, de wereld te leiden naar een Rijk van Vrede en opnieuw moest een leraar incarneren op Aarde. Samen met vele vrienden, die hem zouden begeleiden op zijn Aardse tocht incarneerde Meester Jezus. Eenmaal op Aarde was er geen weg meer terug.

De Aardse cyclus moést worden inge­vuld, voor de een kort, voor de ander lang, maar dat was niet belangrijk.

Na het leraarschap van het Jaïnisme, het Boeddhis­me en het Hindoeïsme alsmede het Christendom ontstond de mogelijkheid tot een nieuwe wereld, waarin de mens kennis had van planeten, zonnestelsels en het bewuste zijn.

Tasmanië, een bijzonder chakrum. Het werkt direct naar het denken der mensen toe, het voorhoofdchakrum. De trilling die Tasmanië uitstraalt, is gelijk aan de tril­ling van het voorhoofdchakrum van een Meester: Helder in het zien, helder in wijsheid en gedachte. Het eer­ste woord wat dit chakrum sprak was “mama”, als herinnering aan Moeder Aarde. Het tweede woord was “papa”, als herinnering aan God.

Het derde woord was “ik”, als bevestiging van dat wat ge zelf bent, eigen verantwoorde­lijkheid, los van de emotie van ande­ren, los van familie­banden, maar alleen geconcen­treerd op eeuwige ziele­banden.

San Francisco, Gizeh, Maastricht, Madagascar, Tasmanië, de vijf chakra's van de Aarde. Elk met een diameter van ongeveer 1100 meter. Vele en vele lotusbloemen bevinden zich in deze chak­ra's. Een schotel, een lotus, een kloppend hart vol gevoel. Op deze 5 plaatsen is de nieuwe geboortegolf reeds tot stand gekomen Daarnaast zullen op Aarde vele, vele nieuwe incarnaties tot stand komen. De mensheid zal behoefte hebben schep­pend te werken en zal dit ook doen.

Er zal een splitsing komen en een vernieuwing in voelen en denken.

Zij die bewust kiezen op grond van een grote spirituele verantwoordelijk­heid om geen stoffelijke kinderen te bezitten, omdat men kinderen niet kán bezitten, zullen geestelijke kinderen tot zich trekken, zielen uit de astrale wereld. Veelal oude zielen en/of zielen uit de kindersfeer.

Deze zielen kunnen vele en vele jaren in hun omgeving vertoeven. ­Dit zeg ik u, Ishwara. Alles gebeurt dankzij u. Schepping is nutteloos als u hem niet uitvoert en ver­vol­maakt. Dood is nutteloos wanneer ge hem niet onder­gaat tot ge hem beheerst hebt en begre­pen.

Geboorte is pijn lij­­­­­den... Geboorte is nutteloos wanneer ge niet begrijpt, dat de stoffe­lijke geboorte syn­chroon loopt aan een nieuwe geestelijke geboor­te.

San Francisco, bemediteer dit chakrum met heel uw ver­stand, met heel uw denken.

Gizeh, bemediteer dit chakrum met heel uw scheppend ver­mo­gen, met heel uw creativiteit.

Maastricht, bemediteer dit chakrum met heel uw gevoel en al wat u bent.

Madagascar, bemediteer dit chakrum op grond van uw eer­dere meditaties en vermenigvuldig dat wat ge bemediteerd hebt met elkaar. Stort dat uit in Madagascar.

Tasmanië, ontdek dat ge al uw eerdere meditaties kunt losla­ten, want zonder die ballast kunt ge uzelf openen voor dit chakrum: Het paradijs der Goden.

In Liefde voor U en Moeder Aarde, groet ik U, Ishwara.

"AAAAUUU­UMMMM."

©  Copyright  www.lichtsferen.com