DE ZIEL VAN DE DURGA ROOS

De wereld waarop u leeft trilt op zijn grondvesten. Politiek gezien, maar ook gewone mensen, ze zitten in een grote verandering en ze zijn bezig met een transformatie. Ze moeten, of ze willen of niet, op een andere manier gaan denken. Moeder Aarde reageert hier ook op.

Er komt een duidelijke scheidingslijn tussen positief of negatief; een duidelijke scheidingslijn wat betreft zij die van goede wille zijn en zij die dat absoluut niet zijn.

Je kunt niet meer een beetje geestelijk denken en een beetje stoffelijk. Je bent spiritueel of juist helemaal niet. Je zult moeten uitkomen voor wat je voelt, voor wat je bent.

Moeder Aarde is moe. Moeder Aarde probeert haar huid ontspannen te houden. Want Moeder Aarde is niet meer in staat, en niet alleen in ons land maar ook in andere landen, alleen maar vanuit een ontspannen situatie naar haar kinderen toe te komen in haar gevoel en in haar bewustzijn. Je bent voor vrede, of tegen vrede. Want wanneer je denkt dat er misschien ooit een keer vrede zal ontstaan, dan ontkracht je jezelf, je denken en je bewustzijn. Je stelt iets uit voor langere termijn en je rekent op de ander zonder zelf inbreng te willen plegen in...

Maar zij die van goede wille zijn, die worden zonder het te beseffen vaak en veelvuldig en langdurig geïnspireerd door de engelen van de Witte Broederschap. Die engelen van de Witte Broederschap onder leiding van zuster Wira, is een grote, immens grote groep zielen op astraal niveau, die niets anders doet dan vrede en liefde naar buiten brengen. Die tracht, al of niet direct - en als het indirect gebeurt, gebeurt dat via uw geleidegeest -, om mensen zacht te maken.

De Broederschap straalt liefdevol op u in om u en de uwen te laten voelen, te voelen wat de ander voelt, hoe de ander denkt, hoe de ander ademt. De Witte Broederschap zal in de komende jaren een veel belangrijker rol gaan spelen dan ooit in het verleden. Immers, zowel de kosmos als de astrale wereld, ze hebben ons gelaten, ze hebben tegen ons gezegd: “Je hebt een eigen keus, een eigen wilskracht, een eigen verantwoordelijkheid. We willen ons niet mengen in jouw karma. En als je een fout maakt is dat niet erg, leer er dan van en doe het in een volgende incarnatie beter.”

Maar de laatste generaties hebben dat misschien niet helemaal begrepen. De laatste generaties hebben weinig willen leren van hun ziek zijn, van hun armoede, van hun pijn of verdriet, van hun gevecht, het gevecht tussen arm en rijk. Ze hebben niets willen leren. Ze hebben alleen maar gedaan en hun eigen willen naar buiten gebracht.

En ze hebben - als u dat woord wilt gebruiken - naar medische maatstaven op anderen gehangen. “Het komt wel goed en ik mag eten en doen en denken wat ik wil en wanneer ik ziek wordt, ach dan is er een immens groot medisch apparaat wat verplicht is mij beter te maken.”

En dat woord “verplicht” werd misschien niet altijd uitgesproken, maar men deed artsen grote processen aan als men niet in een kort tijdsbestek beter was gemaakt. En dat juist terwijl men zichzelf ziek gemaakt had. Maar dat gold niet alleen voor het lichaam, het stoffelijke, het fysieke; dat gold ook voor de ziel! Men vergat - of was het onmacht - maar ik wil zeggen, men vergat te zorgen voor de eigen ziel. Wanneer je zorgt voor de ziel die je bent is alles toegestaan. Alles wat goed is voor je ziel is goed voor jou en omgekeerd.

En als je dat kunt afzetten tegenover je eigen leven en dat van anderen, als je dat kunt afzetten tegenover je eigen omgeving en die van anderen, dan wordt je selectiever in de omgang met ... met vrienden, met mensen, met familie, met de clan waartoe je behoort. Je wordt selectiever in dat wat voor jou goed is.

De invloed van je ziel is niet te onderschatten. O ja, er zijn genoeg mensen die stellen: “De ander is op mijn ziel gaan staan, heeft mijn ziel pijn gedaan.” Alleen de gedachte al, alleen de gedachte al! Het is onmogelijk om zo’n grote lichtende transmuterende vlam pijn te doen.

De ziel die u bent, die ik ben, die we als groepsziel met elkaar zijn, die ziel is sterk, is groot, is krachtig. Die is in staat om te kunnen materialiseren om zo samen met anderen iets te kunnen bereiken.

Die anderen dat kunnen zielen zijn die aan u zijn voorgegaan maar ook uw geleidegeest of astrale collectieven. Dat kan ook stoffelijk zijn. Maar iemand met een geestelijke instelling zal wanneer hij het stoffelijk beter krijgt die instelling niet verloochenen. Hij krijgt meer materiaal om die geestelijke instelling te vermenigvuldigen en uit te dragen. Hij krijgt meer mogelijkheden. Want iemand die arm is, daar luistert men niet naar. Maar iemand die het voor het zeggen heeft in de politiek, in een dogma of in de maatschappij en die een belangrijke rol speelt in het zakenleven, die is in de ogen van anderen iets.

En wanneer dié zegt en spreekt over de astrale wereld, over geloof, hoop en liefde; wanneer die zegt er is nog hoop en er is nog troost, dan luisteren mensen wel.

En of u dat nu bent, of ik, of een ander dat maakt niets uit. Want wanneer er een connectie bestaat tussen de Witte Broederschap en jezelf, dan zit je gevangen in een web - en dat is niet negatief - dan zit je gevangen in een web van liefde, van saamhorigheid, van homogeniteit en van bundeling. Maar ik denk vooral van innerlijke vrijheid. Waarin je vrij bent te denken wat je denkt en vrij bent te doen wat je doet. Waarin je vrij bent sámen met anderen dingen te doen en elkaar daarin wel vrij laat..

Dat is iets wat maar weinig mensen kunnen. Ze willen een claim leggen op de ander: “Je moet naar mij luisteren, je moet mijn probleem oplossen en als je dat niet doet ben jij er verantwoordelijk voor.” Maar dat is niet waar mijn lieve vrienden!

Die Witte Broederschap, al die engelen die tenminste tot de vierde sfeer behoren, die zijn op zoek naar zielen van goede wille. Grote groepen zielen van de Witte Broederschap zijn steeds en continu weer op zoek naar mensen op Aarde die zich echt spiritueel willen ontwikkelen, écht willen ontwikkelen. Niet een beetje, omdat ze anders een gevaar worden voor hun relatie en hun eigen omgeving. Nee, écht willen ontwikkelen.

Toch is het in werkelijkheid positiever dan ik het misschien voordoe. Heel veel mensen zijn in de afgelopen jaren, misschien zonder het als mens te beseffen en te weten, toegetreden tot die Witte Broederschap. Symbolisch, of misschien iets meer dan symbolisch, kregen ze een Durga roos opgespeld. Geplaatst in de context van handeling, de astrale wereld waar mensen geen stoffelijk lichaam hebben, moet u het maar zien en horen zoals ik het zeg, “een Durga roos opgespeld.” Ze kregen als ziel een symboliek overgedragen. Een symboliek dat ze er bij hoorden, als ziel en groepsziel en dat ze onderdeel waren van de Witte Broederschap.

De ziel die ze zijn, die ziel die krijgt en heeft recht op die Durga roos, daar kan zij zich op beroepen. Via die Durga roos kan zij zich verbinden met anderen, waar ook op Aarde, en waar ook in het hele Universum.

Allen die verbonden zijn met dat grote netwerk van de Witte Broederschap, en die vanuit de symboliek van de Durga roos zo’n roos hebben gekregen kennen de geur, kennen de kracht, kennen het licht van die Durga roos. Soms als mens zonder het te weten en zonder het te beseffen. Soms als ziel, vanuit het eeuwige weten en vanuit de eeuwige handeling om steeds dat wat ze willen via hun eigen gedachtenleven aan hun menszijn of aan anderen over te dragen.

En weet u, dat is het moeilijkste wat er is, als ziel, om je gevoel - en dat valt nog wel mee - maar om je denken, je vormgeving, dat wat je wilt met het leven, om dát aan je lichaam, je eigen lichaam - en dat moet toch dichtbij staan - over te dragen.

De afstand tussen stof en geest is zo immens groot dat je die brug tussen twee werelden nauwelijks kunt overgaan. Je komt een stukje verder en als je een stukje en nog een stukje en nog een stap op die brug zet, dan wordt je bang. Bang om dood te gaan, bang om niet meer te leven, bang om je macht, je bezit, misschien zelfs je lichaam, te verliezen. En je keert terug naar oude zekerheden.

Weinig mensen op Aarde durven die brug over te steken en duidelijk te stellen: “Dit is wat ik wil. Ik wil zeggen wat ik denk, ik wil voelen wat ik voel, en vanuit dat gevoel werken naar mijn medemens. En al, al wat daar niet mee om kan gaan en er dus niet in thuishoort, dat stoot ik af.”

Ja, dan zijn er mensen die zeggen: “Dan houd je niemand over,” maar dat is niet waar. Want u moet weten, als u ook maar een heel klein beetje spirituele kennis hebt, dat daar waar een deur dichtgaat een deur opengaat. En dat degenen die door de nieuwe geopende deur naar u toekomen niet bij u kunnen komen zolang die deur gesloten blijft, omdat u tevreden en gelukkig, feestvierend met die anderen, bezig bent.

Vergist u zich niet, dat grote bolwerk van de Witte Broederschap met al die engelen en al die bewuste zielen, die willen maar één ding: Groter en groter en sterker en krachtiger worden. Dat gebeurt ook wel, want ik zei, ze zijn op zoek naar gelijkgestemden, of tenminste zielen die er ongeveer in de buurt zitten, die hun spirituele trilling in trilling kunnen brengen met hún trilling. Om de groep van de Witte Broederschap uit te breiden. Daar zijn ze al jaren mee bezig, jaren en jaren mee bezig.

Maar naarmate de tijd gevorderd is, zijn ze er steeds sterker en bedrevener in geworden. Want weet u, als ziel in de astrale wereld, ontdaan van alle stoffelijke materie, dus ook de stoffelijke denkpatronen en de gedachtes en de behoeftes en de verlangens, is het nog maar moeilijk je in te denken wat nou echt belangrijk is op Aarde.

Je weet wat je als ziel belangrijk vindt, maar al die menselijke trekjes en die menselijke gewoontes... dat vergeet je. Je vindt ze niet meer belangrijk. Je vecht niet meer om kleine futiliteiten. En dat wat eer is, ach dat behoort ergens tot het begin van de tweede sfeer. En wat goed is ruikt lekker. Immers, in de astrale wereld kan de ander op geuren inspelen. Ook jij in je dromen en uittredingen kunt met geuren omgaan. Want sfeer heeft zijn eigen geur, elke ziel heeft zijn eigen geur. Maar breng eens al die geuren bij elkaar tot één groep, bijvoorbeeld de groep van de Witte Broederschap, of een groep zielen die tot een groepsziel worden en als groep verder gaan. Al die zielen zullen zich uiteindelijk aansluiten bij, of binnengehaald worden door de Witte Broederschap.

Op bepaalde momenten, u zou dat Zonnewende kunnen noemen, zo’n vier maal per jaar, op het moment dat de lente, de zomer, het najaar of de winter begint, dan komen alle engelen van de Witte Broederschap die op dat moment in de astrale wereld zijn bij elkaar. Er is dan sprake van een meditatie, een spirituele eenwording, alsof men vanuit het collectieve gevoel tot plasma overgaat en dat men de laatste vaste vorm verliest.

Dat wat dan bereikt is qua trilling en bewustzijn verbindt zich met al die zielen waar ze het laatste jaar of zeker de laatste maanden mee te maken hebben gehad, die afgestoten hebben als zijnde “op dit moment kunnen we er nog niets mee”.

Maar ook met al die zielen die ze ingekapseld hebben, die ze als het ware tot deelgenoot, tot de trilling van de Witte Broederschap hebben gemaakt. Die ze terwijl ze nog op Aarde waren in een menselijke gedaante, al die Durga roos symbolisch gegeven hebben. Vaak gebeurt dat via een uittreding, een heel enkele keer gebeurt dat wanneer die mens op Aarde leeft en werkt.

En wanneer de Witte Broederschap dan een bundeling gemaakt heeft en al die zielen met wie ze contacten hebben bij dat ritueel of die rituele handeling betrokken hebben, dan ontstaat er weer een meditatie, die tot doel moet hebben dat alles wat maar verzacht en liefdevol en vloeibaar gemaakt kan worden in elkaar overloopt.

Misschien, misschien kunt u zich hiervan een voorstelling maken, een voorstelling .. wanneer u een goede relatie hebt, goede vrienden hebt, of op enigerlei wijze met één of meer mensen zacht kunt zijn en uzelf kunt zijn, waarvan u zegt: “We kunnen ons gevoel en onze aura in elkaar laten overlopen, er zijn geen woorden nodig.”

Dat hoeft geen telepathie te zijn want het is alleen maar zacht, het is zoals het is. Stoffelijk, soms hard als het nodig is, soms direct als het wenselijk is, soms eisend, vaak gevend, soms devoot en ontvangend. Zo is de relatie van ziel tot ziel. En zo zou de relatie van mens tot mens moeten zijn.

Maar tegelijkertijd mijn lieve vrienden is er maar één, één fractie in het gebeuren, in de hele rituele handeling die overblijft. Broeder Astra kan dat zo mooi formuleren: “Waar zielen versmelten, zullen aura’s in elkaar overlopen en zullen lichamen elkaar vinden.” Zonder passie, zonder spanningsveld, alleen als plasma, vloeibaar, zacht, in elkaar overlopend. Je hoeft niets, je doet niets, je bent .. helemaal geopend voor de ander, geestelijk en misschien zelfs stoffelijk.

Je bent die je bent en je geeft je zoals je bent, zonder afspraken vooraf, zonder te wensen, zonder te eisen. Dan lopen er gedachten en gevoelens, dan lopen er regressie-ervaringen uit één, twee, misschien tientallen levens in elkaar over. En niemand van beiden, of niemand van de groep - en die groep kan heel groot zijn - vraagt zich af wat het betekent, sinds wanneer de ander zo denkt, waarom de ander dat wil. Het wordt ontvangen, het wordt zacht gemaakt, het wordt toegevoegd. En in die toegevoegde waarde mijn vrienden ontstaat geven en nemen; wat uiteindelijk uitmondt in een goddelijke éénwording.

Geven, als de uitgeademde levensadem. Nemen als de nieuwe, verse inademing uit de Bron van het Leven. Geven .. en nemen, nemen .. en geven. Er ontstaat een cadans in het leven, een ritme. Een ritme in de tijd, een ritme in het bewustzijn. Ze komen tijd te kort, of vinden dat ze “te vroeg” dood gaan. Zonder te beseffen dat het de ziel is die bepaalt. Zonder te beseffen dat het het bewustzijn is dat langzaam, langzaam naar buiten wordt gebracht en haar bewustzijn niet meer in een stoffelijke, maar in een zachte vorm die ik plasma noemde naar buiten bracht.

Gevoel is totaal iets anders dan emotie. Emotie is een reactie op iets wat de ander vraagt en u niet wilt. Een gevoel is tijdloos, en daarmee kunt u in dat tijdloze dat wat de ander van u wil zacht maken. Stelt u zich voor dat iemand anders u vraagt iets te halen wat iets verder weg is van uw huis. Het regent, het stortregent. In een emotie wordt die vraag beantwoord met: “Waarom vraag je dat nu, nu het zo regent, waarom kan dat niet straks?”

In het gevoel ontstaat bijna hetzelfde, daarom is het zo moeilijk, en het ligt zo dicht tegen elkaar.

In het gevoel zegt u: “Natuurlijk wil ik dat, natuurlijk wil ik dat, maar heb je het echt nú nodig of kan het iets later, wanneer de wind is gaan liggen of wanneer het wat minder hard is gaan regenen. Zo gauw als het kan, zal ik het voor je halen.”  

Mag ik dan teruggaan naar de Witte Broederschap, waarin zielen die een diepe zielsversmelting met elkaar hebben ondergaan, die dezelfde Heer en Meester willen dienen, - zuster Wira, hoofd van de Witte Broederschap -, die, mijn lieve vrienden, die zijn een connectie aangegaan en hebben een verbond gesloten. En die hebben gesteld: Laten wij in elkaar overvloeien zodat er eigenlijk van de persoonlijkheid zoals die bestond in de oude situatie niets meer over is. Er is een nieuwe vorm ontstaan, een groepsziel, een stuk collectiviteit waarin ieder zijn eigen rol speelt, waarin ieder de spelregels kent.

Er is dan een nieuwe vorm ontstaan waarin iedereen de kracht en de energie van de hele groep kan opeisen, als dat nodig is. Maar wie bepaalt of dat nodig is? Wie durft de verantwoordelijkheid aan te gaan om uit iedereen en alles alle energie te halen om voor jouw eigen doel in te zetten?

Maar het kan wel en je kunt onvoorwaardelijk rekenen op steun van de groep. Maar het doet wel een beroep op de groep en de hele groep zal dan een beroep doen op jouw verantwoordelijkheid en op jouw bewustzijn.

De Witte Broederschap mijn lieve vrienden, dat worden engelen genoemd en niet voor niets. Want ze verplaatsen zich over de hele planeet Aarde, ze verplaatsen zich en gaan verbindingen aan met alle mensen. Dat begint al op het moment van de geboorte van een mens.

In menselijke bewoordingen uitgedrukt zegt men dan: “Wanneer de ziel geboren wordt in een menselijke gedaante en de ziel is ingetreden en de geboorte is gerealiseerd, dan worden verbindingen gelegd met die ziel.” Het is dus niet omgekeerd, je hoeft het niet te verdienen als mens, dat hebt u misschien in eerdere incarnaties al gedaan. Er worden verbindingen gelegd met de ziel die u bent.

Heel vaak en veelvuldig in de puberteit verbreekt u als mens die verbindingen, omdat u een andere weg wilt, omdat u geen advies meer wilt van de astrale wereld, noch van de Witte Broederschap, noch van uw geleidegeest. Omdat u het denkt beter te weten, omdat u denkt dat advies niet nodig te hebben. Op zich geen verkeerde gedachte - op zich geen verkeerde gedachte.

Want vanuit die gedachte zult u zelf en zelfstandig gaan werken aan uw positief zelfbeeld en aan uw persoonlijkheid. Zelfs onbewust aan uw zielekracht, en wat dies meer zij. Maar helaas gebeurt dit laatste te weinig. Veel mensen laten zich meeslepen door de buitenwereld en passen zich aan omwille van geld, of macht, of eer. Vooral dat laatste.

Maar wanneer de Witte Broederschap en al die engelen verbindingen leggen met de ziel die u bent, en in ieder leven weer, en in ieder leven weer opnieuw op het moment van uw geboorte, dan geven ze u een handreiking, een open verbinding, een open - zegt u maar holle bamboestengel - tussen u en de Witte Broederschap.

Elke baby en elk kind kan tot het kind zo’n twaalf jaar is door dit open kanaal in de Witte Broederschap ademen, kan er energie halen, kan er een positief zelfbeeld en zelfs bewustzijn uit te voorschijn halen. En u kunt, u kunt langzaam maar zeker bij kinderen zien hoe geopend dit kanaal nog is, of dat het zich al gedeeltelijk sluit, omdat het al keuzes gemaakt heeft zich aan te passen.

Zegt het tegen de vriendjes: “Ik ben ik,” of kan en durft en wil het dat niet, is het niet in staat de eigen persoonlijkheid naar buiten te brengen. Zegt men: “Dat durf ik niet, ik pas mij aan, ik wil tot de groep blijven behoren.” Kijk naar het kind en zijn omgeving, hoeveel invloed de ouders, de omgeving en anderen hebben op de opvoeding. Langzaam maar zeker zal de Witte Broederschap het luik moeten sluiten, of juist - en vergist u zich niet dat is geen wanhoopspoging maar een diep gevoel van liefde - of juist in een laatste poging die ziel en die jonge mens bombarderen met liefde en prana.

En de geur van de Durga roos op bijna menselijke wijze in de neusvleugels van die mens pompen. “Herinner je, vergeet alsjeblieft niet, denk er nog aan, vergeet ons niet, je zult ons nodig hebben”, zal de laatste trilling zijn die de Witte Broederschap middels de Durga roos aan het kind overdraagt. Nachtelijke uittredingen zijn in die leeftijd dan ook talrijk.

En dan, na het twaalfde jaar ongeveer, dan zal de definitieve beslissing genomen worden. Wanneer de verbinding open blijft is de kans op de ontwikkeling van spiritualiteit en geestelijke gaven onnoemelijk groot. Telepathie als grondbeginsel is dan makkelijk, want u hebt de geopende lijn naar de Witte Broederschap open weten te houden. Het menselijk denken heeft het niet volgestort met negativiteit en met angsten: “Dit wil ik niet, en dat, dát doe ik niet, en dat krijgen ze nooit van mij voor elkaar.”

De kracht van een ziel manifesteert zich niet alleen op astraal niveau. De kracht van een ziel manifesteert zich niet alleen tijdens de uittredingen aan de ander. Nee, juist als mens, tussen mensen en onder mensen, zou u eigenlijk moeten weten waarom u naar de Aarde bent gegaan, wat uw karma is, wat u wilde, wat u beslist niet wilde of wat u niet meer hoeft te doen.

Het is gemakkelijk als u iets niet wilt om dan te zeggen: “Dat heb ik in mijn vorige leven al gedaan, dat heb ik vast al lang achter mij.” Misschien is dat zo, u hoopt het, maar u weet het niet.

Is uw spiritualiteit, uw gevoel, uw bewustzijn zo groot dat u met geopende ogen, zelfverzekerd, maar zonder arrogantie kunt zeggen: “Ik wandel in het licht, dat licht van de Witte Broederschap. Ik ben verbonden met, en alles wat ik doe, alles wat ik denk, heeft direct of indirect, te maken met de engelen van de Witte Broederschap. Ik ben er één van, ik behoor er toe. Ik denk mee bij het nemen van beslissingen. Ik heb mijn eigen plaats gekregen van zuster Wira, in dit lichaam, in deze clan, in deze groep. Ik heb mijn eigen bewustzijn kunnen ontwikkelen om in het hier en in het nu, in dat wat mijn taak is naar buiten te brengen.”

Mensen die zeer spiritueel zijn reageren zeer sterk op geuren. Niet de geur van parfum, maar de geur van een aura vertelt u iets over de ander. Elke ziel die oprecht is heeft een bepaalde geur. Elke ziel die oprecht is en binnen die oprechtheid haar spiritualiteit naar buiten wil brengen, wil vechten voor de Witte Broederschap en wil het harde moeilijke pad zacht maken. Bent u zo’n ziel? Dan behoort u tot de engelen van de Witte Broederschap !

Want er is een tendens die zegt “zo boven zo beneden”. Er zijn net zoveel engelen op astraal niveau als op stoffelijk niveau. Dus er zijn net zoveel zielen in de astrale wereld verdeeld over het eind van de vierde en het begin van de vijfde sfeer, als er zielen zijn die namens de Witte Broederschap, in de naam van de Witte Broederschap, in een menselijke gedaante op Aarde leven en werken.

U kunt ze onderscheiden. Het zijn er veel, ze willen zich inzetten, en de één doet het op de ene manier en de ander op de andere manier. De één doet het in de gezondheidszorg in de verpleging, de ander gebruikt die liefde en kracht op een heel andere manier, en weer een ander doet het echt in spiritualiteit. Maar ze doen het.

En als ze ‘s avonds in bed liggen, en ze gaan langzaam de trap af naar Dromenland, dan maakt hun ziel zich los.

Dan, en dat dringt maar zelden door tot de neusvleugels van een mens, maar dan komt er een bepaalde geur vrij, de geur van de Durga roos, de ziel van de Durga roos die niets anders doet dan zeggen: “Ik kom u halen, namens de Witte Broederschap. Ik maak een grote sluis, een aanlegsteiger tussen u en de Witte Broederschap.”

Ongeacht wat u gaat doen in uw uittreding, u zult eerst een kort contact met de Witte Broederschap hebben. Een kort contact als collectief, waaraan u zich kunt laden, waaruit u kracht kunt ontlenen, maar waarin u tegelijkertijd kunt zeggen: “Ik stort hier mijn ervaring in uit.”

Geen klaagzang, want die kent men al, daar zit weinig variatie in. Nee, een ervaring.  Omgevormd tot een transcendente ervaring wordt dat uiteindelijk een ervaring die u in het hart van de Witte Broederschap uitstort. Zuster Wira en duizenden andere zielen putten daar uit, gebruiken die ervaring op hun manier, die misschien anders is dan u gedaan zou hebben als mens, maar ze gebruiken hem voor het wélzijn van anderen.

Op datzelfde punt, wat ik noemde “het hart van de Witte Broederschap,” ontspringt de Bron van het Leven, dat wat men de Bron van het Leven noemt. Daar ontspringt liefde, positiviteit en zalvende plasma. Daar ontspringt humor en de lach van een kind. Maar dat is niet zo ingewikkeld, want een jong kind kent niet echt problemen, en als het kind problemen kent wordt het door de ouders op het jonge kind overgedragen. Het kind neemt het probleem van de omgeving over maar een jong kind zélf heeft géén probleem.

Langzaam ontstaat er een samenvloeiing, een verandering, en de schaterlach van een volwassen mens, zomaar door één of enkele woorden tot stand gebracht op het juiste moment in de context van een juiste gebeurtenis. Waarin een mens zich niet meer vanuit zijn denken onder controle kan houden.

Maar diep in zijn gevoel in dat wat humor heet, dát naar buiten brengt wat hij eigenlijk in een ophoping van energie had vastgehouden. En dat kan negativiteit maar ook teveel positiviteit zijn. Het komt naar buiten. Het vraagt, het eist om ontlading. En de ziel maakt een huppeltje, een sprong in de eeuwigheid. De ziel maakt dan een sprong in de evolutie.

En langzaam maar zeker ontspringt uit de bron van de Witte Broederschap een nieuw begin. Ik zei het zojuist al, het lijkt alsof met die schaterlach van een volwassen mens - een echte schaterlach, geen ingestudeerde - een deur dicht gaat en een deur open gaat. Alsof die mens in een andere periode van zijn karma en van zijn bewustzijn komt.

Alsof die mens iets verást en vanuit dat verassende als een adelaar uit de as omhoog komt, zich vrijmaakt, naar het Licht, naar de Zon, naar het Leven, naar God, naar de Witte Broederschap toe vliegt. Alsof niets hem meer kan tegenhouden.

Hoeveel mensen zijn er, hoeveel volwassen mensen zijn er die regelmatig zo lachen dat ze de beheersing over hun hersenen en over hun lichaam verliezen? Want dan zit je in je gevoel. Hoeveel mensen zijn er op de planeet Aarde, waarvan je zou kunnen zeggen: “Ik weet zeker, op de ziel van de Durga roos gezworen, ik weet zeker dat die mens behoort tot de Witte Broederschap.”

Kunt u dat zien, durft u dat uit te spreken over uzelf of over een ander. Het is mogelijk. Maar hoe afgebakend is uw leven. De maaltijd, het naar bed gaan, het opstaan. Is dat een vast ritme in een vaste factor tijd, of kunt en durft u daar uit te breken? Want juist dat vaste, dat steeds bij herhaling en herhaling weer opnieuw een onderdeel van uw leven wordt, dat zet u vast in een patstelling, dat zet u vast als een grote eik in de grond.

En hoe krachtig die boom ( versta dit als ziel ) ook is, hij kan zich niet verplaatsen, zijn territorium wordt eng, wordt nauw en beperkt. Hij zal onnoemelijk moeten uitgroeien in bewustzijn, en zijn kruin zal groter en groter moeten worden en boven alle bomen uit moeten komen wil hij nog een nieuwe ervaring opdoen.

Vele mensen zien er geestelijk gezien zo uit. Ze hebben zich vastgezet, ze willen dít niet meer en dát niet meer, maar wat ze eigenlijk wel willen, weten ze ook niet. Uiteindelijk ontstaat er een tendens dat ze het gevoel van meditatie of spiritualiteit naar buiten brengen, en ze denken dat dát het is.

Maar net, net als een gebed. Een gebed is een gebed, een gezang is een gezang, een psalm is een psalm, maar het zijn letters op papier. Omgaan met dat gebed, omgaan met die psalm, omgaan met het leven, dat doe je zelf.

De interpretatie, de stembuiging, de manier waarop, het tijdstip waarop, de eerbied die je betoont, de kaarsen die je gebruikt, het ritueel wat je invult, de kleur van de kaarsen, de geur van de wierook ... het zegt iets, het zegt iets over jezelf.

En die uitkomst uiteindelijk, veroorzaakt een trilling, een geestelijke spirituele trilling. En die trilling, past die bij de trilling van de Witte Broederschap? Ach, natuurlijk hebben zij een trilling, een heel hoog geëvolueerde esoterische trilling. Maar zij kunnen afdalen, zij kunnen zoeken in de duisternis. En ál die kleine lichtjes in de duisternis die vinden zij wel.

Die kleine lichtjes in de duisternis die ze zoeken en vinden, die bombarderen ze met hun grote licht en hun liefde totdat het licht nog groter wordt, zodat het licht schrikt en zich bij het ontwaken herkent en dan uiteindelijk de beslissing neemt: Ik ga mijn leven veranderen. Ik wil mijn leven letterlijk en figuurlijk in dienst van de Witte Broederschap stellen.

Stelt u zich voor mijn lieve vrienden, er zijn miljarden zielen verdeeld over een aantal sferen in de astrale wereld. Er is een Hades-sfeer, er zijn krachten van In-Ellende, maar er zijn ook liefdevolle engelen.

Ergens daar tussenin ligt die scheidingslijn. Het gemiddelde bewustzijn, het gemiddelde bewustzijn van de gemiddelde mens op Aarde bevindt zich dan halverwege, misschien tot aan het eind van de derde sfeer. Slechts enkelen uit lagere sferen komen naar de Aarde, slechts enkelen uit hogere sferen komen naar de Aarde, maar de grootste gemene deler is precies die tussenfase.

Daarom is het zo belangrijk en daarom kan het zo zijn dat één, ja één, slechts één enkele ziel de doorslag geeft tussen oorlog of vrede, tussen goed en kwaad. Daarom is het zo belangrijk en wordt er vaak door de astrale wereld zo’n klemmend beroep gedaan op u: Leer iets van uw leven. Klaag niet maar doe. Bid, werk, mediteer, maar gebruik dat gebed en die meditatie om uw leven licht en kracht te geven. Voor uzelf en voor anderen.

Je kunt wel iemand magnetiseren of instralen, je kunt iemand met geestelijke, spirituele energie bombarderen, maar wanneer die ander stoffelijk denkt en stoffelijk voelt en almaar klaagt, dan kent die de geestelijke ademtocht niet. En dan zal uw energie weglopen in het dagende niets.

Die ademtocht is de levensadem van God. De levensadem van de engelen van de Witte Broederschap, de geur die daaraan verbonden is en als hun talisman met de ziel van de Durga roos verbonden is.

En dan, dan zijn er mensen die spiritueel zijn. Zij weten alles. Ze staan zichzelf voor, maar ze vergeten dat het alleen maar woorden zijn, alleen maar woorden en nog eens woorden. Die ontdekt worden en geboren worden in de hersenen, die langzaam maar zeker een rol gaan spelen in de zelfbevestiging: Ik ben die ik ben, maar dan positief en niemand krijgt mij er onder, ik ben zo spiritueel.

Maar de werkelijke spiritualiteit mijn lieve vrienden ligt in de ziel van de Durga roos. En bij allen die hiermee verbonden zijn. Wanneer die connectie niet helemaal juist en niet helemaal gelijkwaardig is, dan ontstaat er een situatie dat u kennis hebt van spiritualiteit, maar het op geen enkele wijze kunt toepassen. Dat u kennis hebt over meditatievormen en technieken, maar dat u de waarde van die meditatie niet begrijpt en niet aan uw eigen levensader kunt toevoegen.

Dan ontstaat er een situatie dat u het “Onze Vader” dromen kunt en het “Wees gegroet Maria” nog een enkele keer moet repeteren misschien, maar dan kent u die woorden ook wel.

Maar er zit geen ootmoedig vragen in, er zit geen bewustzijn in, en er ligt geen gevoel aan ten grondslag. Want het gebed, het “Onze Vader” dat u opzendt naar God, loopt namelijk wel via het hart van de Witte Broederschap.

Die Broederschap werkt als een filter omdat God de stoffelijke woorden niet begrijpt. God is té fijn, te fragiel, te etherisch.  Er zitten codes in, en de opbouw van die codes bestaat uit niets anders dan de menselijke kenmerken ombuigen en opbouwen in het hart van de Witte Broederschap tot pure, pure stromen van Prana wat niets anders is dan leven brengende energie, geestelijk bewustzijn en pure liefde.

Zoals dat zo mooi gezegd wordt soms: “Pure liefde als vloeibaar goud.” Maar het is ook zo, het ziet er uit als een lavastroom van vloeibaar goud. Een stroom die alles bedekt, net als sneeuw, die alles bedekt en alles onder zich krijgt.

Er is leven en er wordt gewerkt in de kosmos. Voor veel mensen die zich met spiritualiteit bezighouden is kosmologie net een planeet te ver. Ze kunnen er niets mee, of maar ten dele, of ze kennen het verschil niet tussen de astrale en de kosmische wereld. Dat is niet erg. Wat je niet weet daar hoef je ook geen verantwoordelijkheid in te dragen. Alleen moet je er niet mee gaan werken in de naam van die kosmos. En het al helemáál niet door elkaar halen.

Niet zo lang geleden hoorde ik iemand iets zeggen over iemand anders. Iemand anders die naar uw land gekomen was uit een ver land, die over geestelijk gaven beschikte en mensen beter kon maken. Niemand had ooit nog ontdekt hoeveel mensen beter waren geworden, want dat zogenaamde medium verzon alleen maar dingen.

Ik hoorde dat aan en wist dat het een fantasieverhaal was, maar ik zweeg. Aan het eind van de dag luisterde ik over de schouder van enkele mensen, die zijn seance hadden bijgewoond, mee. En ik hoorde iemand anders zeggen: “Ja, die arts, die doctor die hij door krijgt die krijg ik nu óók door, en ik help heel veel mensen.” Met andere woorden mijn lieve vrienden, wanneer je niet selectief bent dan neem je zelfs de leugen van de ander over.

Werkelijke telepathie en werkelijk bewustzijn is niets anders dan jezelf zijn. De geur van de Witte Broederschap, of liever gezegd, de geur van de Durga roos met jezelf in trilling brengen. Het is een zachte, ik zou bijna willen zeggen een beschaafde, rozengeur, maar er zit nog iets anders doorheen.

Die Durga roos heeft een bepaalde kleur, heeft een bepaalde geur, heeft een bepaalde vorm. En als je dat samenvoegt op geestelijk niveau dan krijg je een bepaalde geur die in het niets met wat dan ook op Aarde te vergelijken is. Je kunt hem als mens nauwelijks ruiken, zo fragiel is hij. Maar áls je hem ruikt kan hij heel diep doordringen tot je hele bestaan.

Tegelijkertijd ontstaat er in die geur iets van verslaving, waarvan je als ziel zegt: “Daar wil ik een heel bad vol van, daar wil ik me in laten zakken, daar wil ik me in laven, daar wil ik me in wassen, daar wil ik al het oude in wegwassen en al mijn zonden van nu en eerdere incarnaties in schoonwassen.”

Sommige mensen die therapeutisch werk doen, goed therapeutisch werk doen, ruiken die geur wanneer ze hun magnetisme aan anderen overhevelen. Sommige mensen ervaren een bepaalde geur wanneer ze bidden of mediteren.

Sommige mensen hebben die geur alleen geroken wanneer ze alleen waren, niet eenzaam want dat is iets anders, wanneer ze alleen waren en vanuit dat alleen zijn de kans hadden hun ziel naar de oppervlakte te halen.

Misschien, misschien herinnert u zich een moment in uw leven, waarvan u dacht: “Ja, ik rook een bepaalde geur die ik op dat moment omdat hij te ijl, te fragiel was niet plaatsen kon, en ik ging verder met mijn bezigheden.” Maar wanneer u op dat moment een korte spanne tijds was stil blijven staan bij die geur, dan had u begrepen wat de woorden “in trilling treden met en opgaan in” betekenen. Dan had u de trilling van de Witte Broederschap geroken, die op dat moment bij u was en die op dat moment uw geestelijke energie versterkte.

Dat is geen verhaal, dit is geen sprookje, dit is de werkelijkheid. Dat is de werkelijkheid, omdat in het hele geestelijk genezende vlak liefde, positiviteit, broederschap en vriendschap eigenlijk heel dicht tegen elkaar aan liggen.

Zo dicht dat het lijkt alsof ze in elkaar overlopen en dat dan ook gaan doen, en dan uiteindelijk de connectie naar de Witte Broederschap aangaan.

Stelt u zich voor mijn lieve vrienden, stelt u zich voor dat u ‘s avonds naar bed gaat. U bent met mensen bezig geweest. Dat kan zijn dat u mensen gemagnetiseerd hebt of een andere geestelijke spirituele behandeling op ze hebt uitgevoerd.

Dat kan ook zijn dat u in de gezondheidszorg werkt en ogenschijnlijk - maar vergist u zich nooit - met een niet-spirituele bezigheid uw hele dag gevuld hebt. Maar uw liefde en uw openheid voor de zieke mens gaat soms dieper dan een gebed of een meditatie.

Maar wat overblijft is dat u na enige tijd in slaap valt en waarschijnlijk een uittreding binnenstapt. Misschien hebt u reeds tijdens uw behandeling de geur geroken. Misschien bij het in slaap vallen of bij het ontwaken. Maar telkens wanneer de ziel die u bent een klein stukje los ging komen van het lichaam wat ge hebt, hebt ge de geur kunnen ruiken.  Een stukje, een stukje, een stukje en nog een stukje. Maar de gretigheid waarmee veel mensen willen uittreden om hun aardse problemen te ontlopen zorgt ervoor dat ze niets ruiken, dat er niets gebeurt, dat ze ook nauwelijks uittreden. De gretigheid om weg te lopen voor hun angst of verantwoordelijkheid, houd ze vast in hun lichaam.

In die gretigheid vergeten ze namelijk met respect hun eigen zieletrilling naar hun geleidegeest over te hevelen en in respect een connectie met de Witte Broederschap aan te gaan. Maar wanneer u zich opent en ontdekt dat u nooit alleen bent, nooit eenzaam bent, alleen de ruimte krijgt om vanuit uw alleen zijn zelfstandig te handelen, dan is eenzaamheid iets wat niet meer echt bestaat.

Dan komt u in een fractie van fases terecht waarin u in één ademtocht kunt aanmeren aan het grote meer wat gevuld is met levensenergie, wat gevuld is door de engelen van de Witte Broederschap met positiviteit en met geestelijk licht.

Stelt u zich voor dat u daar zomaar in zou kunnen duiken om te zwemmen. Het oude valt van u af, uw zonden zo die bestaan zijn vergeven, het oude karma wordt voor een groot gedeelte van u afgespoeld en de laatste restanten van dat karma worden duidelijk in dat heldere licht van de Witte Broederschap aan u geopenbaard.

Wanneer u dat in een uittreding zou doen dan zult u - en dat garandeer ik u -  bij uw ontwaken het gevoel hebben dat u een heel diepe transcendente grensverleggende ervaring hebt opgedaan. Dan zult u even moeite hebben om weer aan uw lichaam te wennen, misschien zelfs niet eens abrupt kunnen opstaan.

Maar u zult tegelijkertijd het gevoel hebben dat u heel veel vocht wilt kwijtraken, dat u nauwelijks gevoel naar voedsel hebt, maar dat u tegelijkertijd tijd nodig hebt om uw leven op Aarde weer te hervinden.

En uiteindelijk zult u vanuit die gebeurtenis en die belevenis van dat moment en in die nacht misschien wel tot een hele nieuwe invulling van uw leven komen, misschien wel tot een hele nieuwe invulling van bewustzijn komen. En misschien vallen de stukjes van uw karmische puzzel dan in elkaar.

Misschien grijpen de stukjes van de puzzel dan wel zodanig in elkaar, dat u zegt: “Nu heb ik begrepen waarom ik dat niet kon, waarom dat mij niet lukte. Nu heb ik begrepen waarom mij dat andere wel lukte. Nu heb ik begrepen waarom ik toen die keuze heb gemaakt maar ik tien, twintig jaar later een andere keuze wilde maken. Ik heb begrepen wie ik ben, wat ik kan, en wat ik waarschijnlijk in dit leven nooit zal kunnen.

Maar wanneer ik mijn kracht en mijn beperking ken dan ben ik sterk, dan ben ik sterk in wat ik wil, in wat ik weet, in wat ik doe. En dan kan ik met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een aantal stappen vooruit doen in de tijd, in de evolutie en in mijn geestelijke bewustwording, al of niet gepaard gaande met geestelijke gaven.”

De hele Witte Broederschap, al die engelen - en het zijn er heel veel - die hebben één hele grote groepsziel gevormd. Net als allemaal druppels water in één grote oceaan; je kunt niet zeggen dat die druppels water er niet meer zijn, alleen je kunt ze niet meer vinden. AL die druppels water die wisten dat ze als druppel niets meer konden betekenen en in minder dan tijd door de Zon verdampt zouden zijn. Ze zijn gelukkig als oceaan c.q. groepsziel. Maar daarin ligt toch ook uw toekomst mijn lieve vrienden.

Daarin liggen vriendschappen, daarin is mogelijk wat gisteren en eergisteren en in al uw regressie-ervaringen niet mogelijk was.

U moet het alleen dóen. Je kunt niet leren zwemmen door er naar te kijken, naar al die druppels en je af te vragen welke druppel jou zal dragen. Spring erin, en in je angst zwem je. Want heb geen angst, het is een bevrijding: Er ging een deur dicht en er gaat een deur open!

Zo is het ook met het leven. Je zit vastomlijnd in hokjes; in hokjes van denken en bewustzijn. Hokjes in opvoeding, hokjes in maatschappelijk zijn, hokjes in geestelijk bewustzijn. Want u zegt: “De engelen zeggen dit,” en dan zegt de ander weer.., en die bedenkt het ter plekke, dat het anders is, en u bent niet helderziend genoeg om het verschil te voelen.

Of toch .. kunt u voelen of kunt u verder gaan dan voelen, kunt u zien, horen, voelen, ruiken en ervaren. Hebt u begrepen dat helderziendheid een collage is van dit alles. Want zelfs wanneer u helderziend bent dan is de interpretatie van dat hele verhaal een proces op zichzelf.

Misschien hing u er dicht tegen aan of u was er erg dicht bij. Tot u ontdekt dat er iets mystieks ontstaat - en daar hebben de meeste mensen zo verschrikkelijk veel moeite mee - iets mystieks ontstaat. Geestelijk werk doen op Aarde vereist een tegenhanger. Je zult moeten eten en niet moeten behoren tot die groep mensen die denkt dat je niet meer mag eten als je bij God in de hemel wilt komen. Je zult met je lichaam moeten werken, je zult met je lichaam én je ziel moeten liefhebben. Je zult met je bewustzijn iets moeten doen. Want je hebt er niets aan wanneer je een bewustzijn van twaalf kubieke-meter hebt en er niets mee doet en alleen maar zegt: “Kijk hoe groot mijn bewustzijn is, wel twaalf kubieke meter.”

Je zult er iets mee moeten doen, je moet dat bewustzijn aan anderen geven om niet, omdat je weet dat je dát wat je met je ene hand geeft met je andere hand weer krijgt. Mag ik zeggen “probeer het”.

Probeer het in de dagen of maanden die voor u liggen, om te geven, te geven dat wat u hebt aan liefde, te geven dat wat u hebt aan geld, te geven dat wat u hebt aan energie, te geven dat wat u hebt aan .., als een voorbeeldfunctie. Een voorbeeldfunctie voor iemand die spiritueel is of dat pretendeert te zijn.

En dan zult u zien dat dàt wat u geeft, dat dàt terugkeert.

Want wat u uitstraalt keert terug tot de bron. Wat u schenkt en geeft keert terug tot de bron. En dan zijn er mensen die zeggen: “Het werkt niet.“ En dan zeg ik, nee het werkt ook niet. En dan zijn er mensen die zeggen: “Ik heb gemerkt dat het werkt.” En dan zeg ik, ja het werkt wel.

En wat is het verschil? Het verschil is dat de één het doet omdat iemand anders of ik het tegen hem gezegd heb. Ze willen het testen, ze geloven het niet, ze willen het zien. Net als de wonden van Christus naar Thomas toe. Hij was ongelovig, hij wilde die wonden zien. De ander doet het uit zichzélf, en dat is het enige wat echt is en dus werkt.  

Wanneer ik tegen u vertel over de ziel van de Durga roos dan zijn er een heleboel mensen die zeggen: “Ik ruik niets, ik ruik niets, ik ruik uitlaatgassen, transpiratievocht, ik ruik gekookte spruitjes, maar ik ruik niets wat op een roos kan slaan.” Lieve vrienden u hebt gelijk. Ik zal u niet tegenspreken, u hebt gelijk.

Maar de ander, die in spiritualiteit zieke mensen beter maakt, in spiritualiteit zieke mensen verzorgt, de ander die in zijn liefde voor de ander doet wat hij doen kan, die heeft geen tijd om zich af te vragen wat hij ruikt.

En plotseling, plotseling na gedane arbeid en het zoet en goed rusten haalt die ander adem - diep adem, houdt de adem even vast en ademt rustig uit - en ineens dringt het tot dat bewustzijn door dat die zacht-zoete geur van de Durga roos vrijgemaakt wordt door de eigen ziel. Dat de verbinding met de Witte Broederschap, de kracht die u gebruikte op die dag, afkomstig was van de Witte Broederschap en dat u een heel tevreden positief gevoel hebt. U ruikt dan een kruising van latyrus en viooltjes.

Doet u het geestelijk werk niet vanuit uw ziel, dan zult u na enkele uren al moe zijn, uitgeput, en na enkele dagen al zeggen: ”Dit werk wil ik niet meer doen.” Het is de instelling. Het is de instelling waarmee u de dagelijkse dingen doet binnen spiritualiteit. Het is de instelling waarmee u een relatie aangaat, de relatie met uw partner, de relatie met uw kinderen, de relatie met anderen zoals b.v. uw werkgever of uw collega’s. Het is de relatie die u aangaat met uw patiënten. Het is de relatie die u aangaat met de Witte Broederschap.

Want ú bent het, en u bepaalt de manier waarop u een relatie aan gaat met anderen. En als dit uw manier is, zult u het op die manier met iedereen doen. U kunt niet anders, al zou u willen. U kunt niet anders dan te doen wat u doet. Omdat u bent die u bent en vanuit dat absolute ZIJN naar buiten komt en uw hele gevoel op die manier wilt delen.

Maar helaas doen vele anderen het anders. Zo van: “Ik wil het wel doen maar hoeveel krijg ik er voor terug,” dus eisend. Of een ander: “Ja ik wil wel maar ik ben bang om het verkeerd te doen,” dan werkt het ook niet.

U moet het doen vanuit uw hart en met heel uw hart. U moet het doen vanuit uw ziel - met heel uw ziel en met heel uw bewustzijn. Alsof u met een geopend hart en een geopend bewustzijn tegen al die engelen van de Witte Broederschap zegt: ”Kom, kom, kom in mij, kom .. neem mij, geef je aan mij zoals je bent, ik geef mij zoals ik ben.”

Of, zoals die ander in ogenschijnlijke spiritualiteit misschien zegt: “Kom Witte Broederschap kom, ik wil in trilling treden met, maar ik wil het wel op mijn manier doen.” Dat werkt niet, dat werkt niet, dat werkt niet, dat werkt niet!!

Het is zichtbaar, het is voelbaar, het is herkenbaar dat een ziel iets uitstraalt. Het is zichtbaar voor uw geleidegeest, maar ook voor de totale Witte Broederschap, hoe de ziel van iemand eruit ziet. Welke bewustzijnsfase in de evolutie uw ziel bereikt heeft, wat de mogelijkheden en de onmogelijkheden zijn voor dit moment en op korte of een wat langere termijn.

Het is zichtbaar wat je van die ander kunt verwachten. Het is zichtbaar wanneer je naar de ziel van die ander kijkt, wat die ander beoogt. Het is zichtbaar dat die ziel en die mens binnen korte tijd grote sprongen in de evolutie zal maken, of het is zichtbaar dat die mens alleen maar in zijn gedachtenwereld een sprong wil maken maar door zijn slecht werkende milt-chakrum nooit verder zal komen dan: “Ik zou eigenlijk eens ... wat moeten doen, ik zou eigenlijk eens wat moeten doen.”

Maar mijn lieve vrienden wanneer je het niet dóet, dan komt het niet tot wording. Wanneer je niet naar de bron toegaat, de Bron van het Leven, dan mag je en zul je niet kunnen verwachten dat die bron naar jou toe komt. Want een bron is een bron. Het is een toegangspoort naar dat wat leven heet. Het is een toegangspoort waarin de kunst om te leven ligt opgeslagen.

Daar kun je drinken, daar kun je eten, daar kun je slapen, daar kun je rusten, daar kun je ál de energie die er is tot je trekken. Maar wanneer je er toch niets mee doet dan zul je hard moeten trekken. Langzaam maar zeker zul je het bewustzijn moeten hebben dat ‘in trilling treden met’, betekent ‘opgaan in’.

Langzaam maar zeker zul je het bewustzijn moeten hebben dat je weet: Als jij tot die bron wilt gaan en in trilling treedt en opgaat in die bron, dat jij gelijk bent aan die bron. Dat je dus onuitputtelijk bent en dus nooit bang bent, nooit bang bent dat de anderen je laatste energieën zullen gebruiken. Want je geeft alles, alles. En dan zeg je alleen maar: “Ik heb één vinger, daarmee maak ik contact met de Bron, en ik ben gevuld met alle energie. Ik kan indien nodig - en dat is de restrictie, indien nodig - putten uit de totale Witte Broederschap en de ziel, de ziel van de Durga roos zal bij mij zijn, alle dagen van mijn leven.”

Soms, soms is het ook in onze wereld weleens zodanig dat we lachen om dingen. Er zijn mensen op Aarde die zeggen dan: “Ik krijg een bepaalde intelligentie door,” die ze niet door krijgen. Het is hun fantasie die ze nodig hebben om hun zelfbeeld veilig te stellen!

Maar het is toch niet de schuld van Moeder Aarde dat de mensheid zijn eigen wil verkeerd gebruikt. Het is toch niet de schuld van Uw en mijn God dat de Aarde dendert op haar grondvesten. Het is toch niet de schuld van Moeder Aarde dat er vele mensen zijn die niet meer geloven in liefde en saamhorigheid. Het is toch niet de schuld van de Witte Broederschap dat vele mensen alleen maar klagen over en vertrouwen op veel geld.

God, de Witte Broederschap en ook Moeder Aarde, zij zijn het die volledig liefde zijn. Zij zijn het die volledig beschikken over alle energie in het universum. U hoeft zich er maar tot te wenden. Maar wanneer u kiest voor de andere zijde van het leven kunnen zij niets voor u doen. U sluit immers zélf uw aura en bewustzijn af. U kunt uitrusten.

Moeder Aarde kan dat niet en ze zal onder alle omstandigheden moeten doorgaan met dat wat haar karmische opdracht is. De ziel van de Durga roos is ook voor haar in vorm en kleur en geur een talisman. Een middel tot het doel teneinde haar contacten met alle Goden te laten voortbestaan.

U zult die Durga roos moeten gaan begrijpen om in die grote verandering te komen die de Aarde en alle mensen nodig hebben. Het duizendjarig vredesrijk is op astraal niveau en op kosmisch niveau al lang bereikt. Slechts de mensheid rest. Niet de Aarde rest. De mensheid die zegt liefde te zoeken zonder te weten wat echte liefde is.

Probeer voor u gaat slapen de geur van de Durga roos te ruiken. In het tweeduuster tussen waken en slapen wacht de ziel van de Durga roos op uw ziel. Zij brengt u naar de Witte Broederschap en ná uw uittreding ook weer terug naar uw lichaam.

Herinner u het tijdperk van Lemuria en Atlantis. Voor het slapen gaan en met gesloten ogen moet u die verbinding kunnen maken. Uw eigen ziel was er immers bij betrokken. Daar was de verbinding met de Goden iets heel normaals. Daar was de verbinding met de Witte Broederschap zo gewoon dat de mensheid op Aarde in twee werelden kon kijken en kon voelen.

U behoeft alleen maar oprecht te zijn tegen uzelf en uw eigen gevoel naar buiten te brengen, om in directe verbinding met die Broederschap te komen. Aanpassen is funest. Uw eigen oordeel en uw eigen bewustzijn gaat er namelijk door verloren.

Eenzaamheid bestaat niet want een contact met uw nachtbruid is zo gemaakt. Uw geleidegeest zal u altijd willen helpen. Maar dat u vergeten bent hoe u contact met de Witte Broederschap en uw geleidegeest moet maken, kunnen zij niet helpen.

Een simpele gedachte aan de Durga roos voor het slapengaan maakt de verbinding met die roos. Wanneer uw ziel enkele uren later een uittreding gaat maken zal de ziel van de Durga roos als intermediair dienen naar de engelen van de Witte Broederschap. Een meditatie op de Durga roos brengt u in contact met haar ziel.

Maar probeert u nu niet met uw hersenen die verbinding te realiseren. Maar probeer eens wat tijd te nemen ten einde haar geur te ruiken en haar gewijde zieletrilling te voelen. Dan zal er sprake zijn van een open verbinding van ziel tot ziel. En weet u, zo’n verbinding reikt veel verder dan alleen maar uw huidige incarnatie. De ziel als parel in de duizendvoudige lotusbloem.

Na uw huidig leven zal de ziel die u bent, ontdaan van menselijke beperkingen, haar reis door de astrale wereld gaan maken. De ziel van de Durga roos zal u dan als uw gids naar het hart van de Witte Broederschap brengen. Daar waar Zr. Wira, als hoofd van die Broederschap, haar liefde met álles deelt. Tevens is de ziel van de Durga roos in staat ál uw eerdere incarnaties te openen en als een grootste gemene deler samen te voegen. Uw eerste en uw laatste leven zal tot één groot collectief bewustzijn worden samengevoegd.

Ogenschijnlijk zomaar een roos. Maar voor hen die “weten” een middel om de alpha en de omega aan elkaar te verbinden.

*.*.*

© Copyright:  www.lichtsferen.com