ZONDE EN SPIJT

Br. Astra


U bent een ziel, en u weet niet beter dan dat u over enkele ogenblikken geboren gaat worden. Uw geboorte vindt plaats. U bent een baby, u bent een kleuter. En ongeveer in die peri­ode moet het geweest zijn dat u te maken kreeg met de buitenwereld.


Wanneer ik het over zonde en spijt ga hebben, dan zult u kunnen zeggen: “het lijkt wel alsof alles wat je leuk vindt als kind, en misschien wat later als puber, verboden is. Snoep is slecht voor je tanden en zeggen wat je écht denkt kun je maar beter ook niet al te vaak doen”.

Kortom: je wordt opgevoed vanuit een gedachte waarin het lijkt alsof alles wat je lekker, leuk of aardig vindt om te doen, om te zeggen of om te ondergaan, zonde is.

Maar "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen", staat er in het Boek der Boeken. U zou dus kunnen zeggen dat ook uw vader en uw moeder wel eens gezondigd hebben. En uw oom en uw tante, de pastoor of de dominee ook. Maar als kind besef je dat niet.


En wanneer je dat als puber gaat beseffen en wanneer het misschien voor jou een vaststaande feitelijke gebeurtenis is dat die ander er ook wel eens naast zit, of zondigt, of gezondigd moet hebben, dan zit je eigenlijk al vast in een pakket van mogen en niet mogen, zonde dus, waar je spijt van moet hebben, waar je berouw van moet hebben. En wanneer u dat niet voldoende hebt volgt er een grote straf op.

Ik wil een goede 2000 jaar terug gaan met u. De geboorte van Christus Jezus werd voorbereid in de astrale wereld. Dat was een belangrijke gebeurtenis. Christus Jezus zou een mens worden, een mens tussen mensen, onder mensen, samen met mensen, voor de mensen, kort­om: een mens zoals u en alle andere mensen op Aarde.

De mens Christus kreeg in zijn karakter een speciaal vermogen mee: Een sterke overtuigingskracht om dat wat hij ge­loofde, op anderen over te dragen. Om dat wat hij voelde, met anderen te delen. Maar het bleef een mens zoals u, met zijn gevoelens, met zijn emoties. Misschien, al zullen vele mensen daar niet over na willen denken, want dat zou zonde kunnen zijn: met zijn ge­voelens van liefde voor ál wat leeft en dus ook seksuele gevoelens als mens.  


Want ook Christus moet die gehad hebben, omdat hij een mens was. Wat hij ermee gedaan heeft, is een ander verhaal. In het leven van Chris­tus zijn vele dagen, weken, maan­den, jaren voorbijgegaan. Christus heeft vele nakomelingen gehad, geestelijke en stoffe­­lijke. Dat was geen zonde; dat vereiste geen spijt.

Maar in de karmische afspraken die Christus maakte, maakte hij ook afspraken met zielen van bekenden of minder bekenden, die hij wat later op Aarde zou tegenkomen, en die een min of meer belangrijke rol zouden spelen in het Christen-gebeuren. U zou die zielen later als mens apostelen kunnen noemen.


Mijn lieve vrienden, onder die apostelen zat één apostel, Judas genaamd. U kunt het bizar noemen of niet, u kunt het zondig noemen, maar Judas en Christus hadden een heel bijzondere band met elkaar, zegt u maar: een zieleband. Waarin je bijna zou kunnen zeggen: waar zielen versmelten zullen aura's in elkaar overlopen, en zullen lichamen elkaar vinden. Dat laatste mag u dan op Aarde seksualiteit noemen, maar dat woord seksualiteit dekt de lading niet.

Vóór Christus naar de Aarde ging, is het contact dat hij toen reeds had, met ál die zielen die later een belangrijke of minder belangrijke rol zouden spelen in zijn leven, in een nieuw karma vastgelegd. In dit geestelijk PLAN paste dus ook de ziel van Judas!


Mag ik u wat vragen?

Stelt u zich nu eens voor dat Judas Christus niet verraden had. Denkt u dan dat u ge­weten zou hebben wie Christus was? Juist door dit kar­misch verraad ­is Christus onsterfe­lijk geworden voor de mensheid!!

Hiermee rechtvaardig ik niet tegen u te zeggen: alles wat u door anderen verboden wordt en alles wat zonde genoemd wordt, dat moet u maar doen, want je zult zien dat het op lange termijn goed is voor uw karma en dat van de uwen. Dat is natuurlijk niet altijd waar. Het is natuurlijk niet zo dat, wanneer u de behoefte hebt om iemand anders te doden, dat u dit maar moet doen omdat u dat op dat moment zo voelt.


Het is wel zo, mijn lieve vrienden, dat, vooral bij kinderen maar ook later bij volwassen mensen, de ziel die u bent, een heel belangrijke rol speelt in het naar buiten brengen van gevoelens, en dat maar al te vaak die gevoelens worden weggedrukt. Onder de norm van: dat mag niet, dat is slecht, slecht voor je gezondheid, slecht (tegenwoordig) voor het milieu, slecht voor je relatie, slecht voor de groep waartoe je behoort, slecht voor het gezin, of noemt u maar op.

Uw eigen gevoel zal dus een grote invloed op uw leven moeten hebben. Maar dan heb ik het over gevoel en niet over emotie.


Wanneer u dit kunt dan bent u enerzijds een bewuste incarnatie en heeft u anderzijds heel bewust en wel­overwogen de dingen des levens ingevuld zoals: de keuze van uw biologische ouders, uw partner, uw maatschappelijke positie enz, enz. Kortom: u heeft het nogal strak ingevuld.

Dan gaat u naar de Aarde. Die strakke invulling komt pas wanneer u volwassen begint te worden écht naar buiten. Misschien als kind al, maar zeker wanneer u zo'n 16, 17, 18, 19, 20 jaar bent. Die karmische invulling heeft dan te maken met geld, gaat over dogmatiek, over relaties, enz. omdat alles op het juiste moment moet worden ingevuld. U heeft geen mogelijkheid om te zeggen: "Ach, dat komt nog wel, dat doe ik nog wel eens, is het niet in dit dan is het in een volgend leven". Nee: u heeft het strak omlijnd vastgelegd. Daar is niets op tegen. Het getuigt van een groot, diep bewogen, diep voelend bewust­zijn. Zoiets doet alleen een oude ziel.


Stelt u zich nu eens voor dat u aan dit beeld zou voldoen. Dan is de keerzijde van de medaille dat u een diep spiritueel voelend mens bent. En als u dat spirituele niet kunt gebruiken in uw leven dan zult u het diepe gevoel op een zakelijke, maatschappelijke wijze naar buiten brengen.

Dat betekent dat u rond uw puberteit een iets groter gevoel van bewustzijn naar buiten zult brengen. Dit zal zich dan uiten in een sterke behoefte aan liefde, om zowel te geven als te ontvangen. De behoefte om te geven en te ontvangen vanuit de ziel zal zich door het lichaam manifesteren naar buiten.

Daar is op zich niets op tegen. U doet er niemand kwaad mee.


Maar u wordt wat ouder en u krijgt wezenlijke problemen van de Aarde. Dan hebt u het ge­voel, ergens troost te moeten zoeken, ergens rust te moeten vinden. Uw moeder zou gezegd hebben: je mag op mijn borst uithuilen. Dat wilt u dan ook letterlijk.

Wanneer dat niet bij uw partner lukt zult u het elders proberen.

Want het gevoel van onbegrepen zijn wat een leegte in u teweeg brengt moet worden gevuld. Gebeurt dit niet dan slaat de scheppende energie in u, om in een negatieve stroming.   

De enige uitlaatklep is dan uw droombeleving. Wanneer u zich schaamt voor uw dromen, dan zult u nog meer gaan samen­knijpen en wegdrukken, omdat u het niet wilt dromen, omdat u als kind geleerd hebt dat dát zonde is, en dat u zich daar schuldig over moet voelen. De uitlaatklep die de droom is wordt dan ook geblokkeerd.

En wanneer u dan een drukke maatschappelijke positie hebt en u hebt een goede relatie, dan is er waarschijnlijk nog niets aan de hand. Maar wanneer u geen relatie hebt en ook nog eens geen werk hebt, creëert u al snel een situatie die u naast de aardse werkelijkheid zet.

U hoort dan mensen zeggen: toen ik gisteravond op bed lag, waren er demonische wezens ­die mij wilden aanraken, die mij seksueel wilden gebruiken, die mij...

Het is niets anders dan het gevoel dat men zijn of haar, liefde niet kwijt kan. Dat er geen respons is.  En wanhopig zonder woorden smeekt u om liefde.


“Zeg wat u denkt en doe wat u voelt”, zou eigenlijk de mantra van het leven moeten zijn. Dan hebt u de minste kans dat u geestelijk of stoffelijk vastloopt!

Hoe belangrijk normen en waarden ook moge zijn, dit is de enige manier waarop U uw karma snel en bewust kunt invullen. Wanneer u bepaalde dingen graag wilt doen kan dat, op den duur, een obsessie worden. Want de gedachte dat ding­en die u lekker vindt of leuk vindt zondig zouden zijn maakt een mens geestelijk en fysiek in de war. Alle energiestromen in het menselijk lichaam slaan op hol en uw controle-meridiaan laat het afweten.


Lieve vrienden, geef uzelf af en toe eens een cadeautje!


Als kind kunt u denken: dat cadeautje kan een ijsco zijn of een trein of pop. Als volwassen mens kunt u zeggen: dat cadeautje kan geld zijn of juist iets wat u al héél lang hebt willen doen. Of misschien zelfs iets wat u al heel lang hebt willen ervaren als een bewustzijnsverruimende gevoelservaring.

Wanneer u zegt: "Het is wezenlijk voor mij om een contact te hebben, een contact van ziel tot ziel", dan zult u moeten zorgen dat dát contact er is.

Met zomaar iemand die u een enkele dag tegenkomt in uw leven, zult u niet zo snel een zieleband hebben. U kunt zich hooguit aangetrokken voelen, maar dat zal een lichamelijke aantrekkingskracht zijn. Uw zielsverbindingen gaan veel dieper en zijn in staat over vele incarnaties heen hun werk te doen. Maar realiseert u zich wel dat, wanneer u zich als ziel aangetrokken voelt, het verschil tussen man en vrouw en zelfs het verschil tussen oud en jong, begint te vervagen.


Het is wel heel goed mogelijk dat iemand van 75 jaar oud een diep gevoel van liefde voelt voor een klein kind dat pas geboren wordt, of voor een kind van 3 jaar. Dat heeft niets met pedofilie te maken: dat heeft te maken met de ziel, een zielecontact. Misschien kennen die twee zielen in dat gezin (of waar dan ook) elkaar uit een of twee of meerdere incarnaties, maar hoeven ze niets met elkaar. Sterker nog: ze zijn zo slim geweest om niet in dezelfde context van tijd geboren te worden.


Want de aantrekkingskracht van ziel tot ziel is zó onnoemelijk sterk dat er natuur­lijk en meer dan natuurlijk van een lichamelijke seksuele relatie sprake zou zijn geweest. En dat past niet in het karma wat men los van elkaar koos. In zo’n geval kiezen zielen er dan voor om elkaar te ontmoeten als een oma of een opa tegenover een kleinkind en vice versa. Om toch een ontmoeting te hebben, om toch in nachtelijke uittredingen samen bij en met elkaar te komen tot een zielsversmelting.

De ziel die u bent heeft wel degelijk de mogelijkheid en het vermogen om zich te manifesteren in het stoffelijke.

 

Wanneer u de behoefte hebt om te bidden, moet u dat doen. En dan moet u het niet laten omdat u het gek vindt voor de ander. Wanneer u het gevoel hebt te willen mediteren: doe dat dan. Probeer tijd voor die meditatie in te ruimen, en trek u niets aan van die ander. Al zou u zich desnoods heel even in het kleinste kamertje van het huis afzonderen. U kunt zich altijd heel even een aantal minuten terugtrekken om heel even los van de massa, stil te zijn van binnen of heel even na te denken over... Ten einde dát te doen wat voor u belangrijk is, ongeacht wat het ook moge zijn.

Want wanneer u gaat vasthouden, houdt u uw hele fysieke lichaam vast. Er ontstaan blokka­des in de spieren, in het bindweefsel. U krijgt of last van reuma, of u krijgt last van een heel intro­vert gevoelsleven, dat uiteindelijk geen gevoel meer inhoudt maar alleen maar ziekte en emotie kent.


U zou dit hele verhaal mogen vergeten, ware het niet dat gedachten krachten zijn. En iemand die iets wil en dat niet krijgt, gaat daaraan denken... en blijft eraan denken... en blijft eraan denken tot het een vernietigende kracht ontwikkelt die zich tegen u keert.

In de Schepping bevindt zich expansie en vermenigvuldiging. Vasthouden of tegenhouden werkt als een vernietigende energie die door uw ziel en lichaam raast.

Heb dus geen spijt wanneer u doet wat uw ziel en/of lichaam van u verlangen.

Kunt u écht uw gevoel niet delen, en dat zal zelden voorkomen, probeer de energie dan om te zetten of probeer de vorm te veranderen.


Zonde en spijt zijn twee op zichzelf staande factoren. Maar misschien wel de belangrijkste factor is de ziel die u bent. Gaande de evolutie hebben duizenden zielen daar invloed op uitgeoefend. Tientallen of zelfs misschien wel honderden zielen zijn afgevallen. Maar nog steeds oefent de buitenwereld haar invloed uit op al uw handelingen en zelfs al uw gedachten.

Maar wanneer u de tijd neemt om naar uw eigen ziel te luisteren zult u de juiste handelingen op de juiste tijd en met de juiste mensen naar buiten brengen. En dan heeft een weldenkend mens géén spijt. Dan is er geen sprake van zonden.

Een bewuste ziel laat zich niets aanpraten. Het is uw karma en het is uw verantwoordelijkheid dat zelfgekozen karma in te vullen.


Veel mensen in wat men noemt "de spirituele wereld" spreken over karma. In vele zo niet àlle Oosterse filosofieën wordt dat woord "karma" ook gehanteerd. Sommige mensen gaan daar op een fatalistische wijze mee om. Men zegt dan vaak: “Dit zal mijn karma wel zijn, dus ik moet het doen." Een fatalistische gedachte, die soms juist maar niet altijd juist is. Of: meest­al niet juist is, omdat karma vanuit dát denken gezien wordt als een negatieve lotsbepaling.


Karma is géén lotsbepaling: karma is dat wat u zelf neerlegt in het leven. Het is juist iets wat je zelf kiest volgens eigen vrije wils­beschikking, op grond van wat je in eerdere incarnaties al of niet hebt gedaan en al of niet hebt ervaren.

U hebt dus wel degelijk een grote invloed op het tot stand komen van uw eigen karma en dus als logisch gevolg ook een sterke invloed op de inlossing van uw eigen karma. Een ander kan nooit uw karma inlossen en u kunt het karma van de ander nooit inlossen. Dit is een rechtvaardige geestelijke wet.  


Uiteindelijk bent u een stukje God, en uiteindelijk moet u al die stukjes God, al die stukjes die samen de Godsbron vormen begrijpen. Pas wanneer u ze begrepen hebt, kunt u ze accepteren.

Uiteindelijk zult u al die ervaringen achter elkaar of naast elkaar opdoen. Wanneer u ze als onprettig ervaart, zult u ze wegduwen. Dat betekent dat u het weer en weer en weer voor uw neus krijgt. Met andere bewoordingen: je komt het in ieder leven, of in een enkel leven steeds weer bij herhaling tegen. Net zo vaak tot de stukjes zijn opgelost en het karma is ingevuld.

Pas dan is het mogelijk voor de ziel die u bent om in een lift-up een hogere staat van bewustzijn binnen te treden.


U wordt er als het ware steeds weer mee geconfronteerd. Net zo lang tot u het opruimt, tot u er zelf ruimte in schept.

U kunt er dan maar het beste direct doorheen gaan want een ónbegrepen karma doet vaak heel erg veel pijn. Aan zowel uw ziel als aan uw lichaam. Maar dikwijls is zo’n stukje karma niet eens zo ónplezierig.

Soms worden mensen ziek. En die zeggen dan: “Ach, het heeft geen zin om er iets tegen te ondernemen, want als het in mijn karma ligt dat ik ziek ben, dan kan ik er toch niets tegen doen”.


Er zijn mensen die met hun hoofd tegen een paal lopen, en dan zeggen: “Ach, het zal mijn karma wel zijn”. Maar dat is te fatalistisch. Net als geloof, puur geloof als geloof, fatalistisch is. Het geloof is nooit een doel. Maar een middel tot een verhoogd bewust­zijn, tot een staat van verlichting.

Zo zal karma ook tot een verhoogd bewust­zijn moeten leiden.

Kortom: in de hele context van leven is het zaaien en oogsten. En is elke handeling, elke gedachte, elke daad, elk gevoel van liefde dat u deelt met de ander, eigenlijk niets anders dan de oogst van dat wat u tevoren hebt gezaaid. Want u kunt geen liefde oogsten wanneer u uzelf niet geopend hebt.


Er zijn zielen, die gaan naar de Aarde steeds weer en steeds weer, totdat ze hebben gezegd: "Het spijt me". En misschien heb ik dat in eerdere lezingen al eens eerder aangehaald, maar ik doe dat toch weer.

Omdat het zo immens belangrijk is dat mensen vaak niet alleen over één zin, of over één gevoel, maar vaak over een heel stuk van hun leven niet durven praten. Hun seksuele geaardheid bijvoorbeeld of hun grote aantrekkingskracht naar stoffelijk voedsel. Of ze zijn spiritueel geïnteresseerd, en zeggen: als mijn omgeving zou weten dat ik spiritueel ben, dan word ik uitgelachen, of...


Maar u bent helemaal niet kwetsbaar wanneer u de buitenwereld vertelt wie u werkelijk bent. U bent er bang voor, daardoor gaat u krampachtig de situatie vasthouden en daardoor ontstaat de situatie dat u in een verstarde probleemsituatie komt. Dat u uw karma, wat u hebt willen inlossen op Aarde, niet kunt uitwerken.

Misschien zullen mensen u de rug toekeren.

Maar dat waren geen vrienden maar profiteurs van uw energieveld. Uw werkelijke vrienden of gelijkgestemden blijven altijd over!


Want laat ik het simpel houden. God zei: "Ga heen en vermenigvuldigt u". Niet dat lichaam. Dat kan hij nooit bedoeld hebben. Maar: "Ga naar de Aarde, en vermenigvuldig de ziel die u bent, vermenigvuldig het bewust­zijn dat u hebt."


Als dat nu uw állereerste karmische opdracht was zoals die bij uw eerste incarnatie is meegenomen - en dan mag u er alles en alles bij bedenken -, maar als dat een van uw eerste karmische opdrachten geweest is, en u bent daar nog steeds niet aan toe ge­komen, dan is de evolutie compleet aan u voorbij gegaan.

Want stelt u zich nu eens voor: U hebt kinderen gemaakt, u hebt relaties ingevuld, u hebt een grote maatschappe­lijke positie bereikt, u hebt álles gedaan, maar u hebt de ziel die u bent, niet en plein public gedeeld of vermenigvuldigd met de ander.

U hebt uw bewust­zijn niet overgedragen omdat u dingen vasthield, dan bent u in wezen nog steeds met het eerste stukje bezig.

U hebt er wel dingen bij geplaatst of er iets voor in de plaats gezet, maar uw werkelijke karmische opdracht hebt u niet in-gevuld.


Aan het eind van het Rad van Wedergeboorte zult u dit alsnog moeten doen. Maar dan met gevoel, met uw overtuiging als spiritualist, als vrouw of als man. Misschien denkt u weleens: “Ook met u wil ik leven”. Maar u kunt pas sámen leven wanneer daar uw diepste gevoel in tot uitdrukking komt.


U bemerkt dat in de politiek. Er moet een nieuwe regering gevormd worden. Elk der deelnemende partijen wil daar iets van zichzelf in herkennen - en dat is logisch - maar moet tegelijkertijd concessies doen om samen in broederschap te kunnen regeren.

Datzelfde bevindt zich in een relatie.

U moet in een relatie iets, of meer dan iets, van uzelf kunnen terugvinden, anders is de relatie een dwangneurose. Dan zit de ziel die u bent, gevangen in ballingschap in het lichaam dat u hebt, tot u er uiteindelijk een keer uit mag. En liever niet in nachtelijke uittredingen want dat maakt het alleen nog maar erger: Wanneer u ‘s-ochtends terugkeert zit de ziel die u bent wéér vast in het stoffelijk lichaam. Het is geven en nemen. Maar.... altijd met behoud van uw eigen persoonlijkheid.


Binnen het Rad van Wedergeboorten zult u in het ene level - en dat zijn vaak niet één maar een reeks van incarnaties - vrouwelijke levens invullen. Dan gaat u een reeks van incarnaties met mannelijke levens invullen en daarin wordt passie, seksualiteit, be­geerte, macht en misschien zelfs oorlogszucht uitgewerkt. Dan ontstaat er een tijd in die reeks van incarnaties waarin u zegt: ‘Daarin wordt mijn verantwoordelijk­heid groter en hierin ontstaat het besef van liefde en geven en nemen’.

In uw allereerste leven zult u nooit kinderen baren. U heeft in dat heel korte leven alle beschikbare energie nodig, om aan de Aarde te wennen.


Een gemiddel­de ziel heeft wel zes levens nodig om het menselijk lichaam te kunnen vasthouden. In de praktijk zal het allereerste leven niet meer dan enkele seconden duren. De daarop volgende incarnatie duurt dan enkele maanden tot jaren. Tot men uiteindelijk vanuit het geestelijke het stoffelijke kan besturen.


Dan krijgt u pas de terminologie van verantwoordelijk­heid, dan krijgt u pas het gevoel van samen bundelen, samen delen. Maar dan nog zit in dat ik-bewust­zijn die gedachte van: ik wil, ik denk, mijn huis, mijn kind, mijn man, mijn vrouw.


U zult een heleboel levens verder zijn, waarin u mannelijke levens (en dan ook te weten wat het man-zijn inhoudt), vrouwelijke levens (en dan ook te weten wat het vrouw-zijn inhoudt), achter u hebt. U zult daarin ook het maatschappelijke moeten leren kennen. Dan pas bent u tot opvoeden in staat en kunt u kinderen aantrekken.

Denk nu eens over uzelf na. Wie bent u? Een man, een vrouw, oud, jong, mager, té mager, dik, té dik, kortom: u mag het zelf invullen. Het is niet aan mij als intelligentie.


Binnen ethiek en verantwoordelijk­heid kunt u realistisch genoeg zijn om tegen uzelf te zeggen: dit ben ik, en dat wat ik ben, voldoet aan het beeld dat ik heb omtrent mijn waarde van het leven.

Anders heeft het hele leven geen enkele waarde. Kijk dan eens om u heen. Is dát wat u gewild hebt, denkt u? Is dat wat u op dit moment bent, de optelsom van ál uw eerdere incarnaties? De gemiddelde ziel op de planeet Aarde is op dit moment zo’n tweehonderd en vijftigduizend jaar oud.


Al die incarnaties, al die levens in India, in Spanje, in Afrika, op het Europees continent en Mexico of waar ook op Aarde, hebben u een diepe gevoelservaring laten opdoen. Die ervaring is het geestelijk voedsel voor uw ziel geweest. U hebt steeds uw werkterrein als ziel verlegd. Niet omdat u steeds wat anders wilde, maar omdat u steeds nieuwe ervaringen onder andere omstandigheden wilde opdoen.


Omdat u vanuit een Oosterse filosofie in een Oosterse  tempel, dát leven als kralen aan een ketting wilde rijgen achter een Europees kloosterleven. Het was totaal anders; het een was een leven vol gebed tegenover dat andere leven dat vol bezinning, meditatie en invulling van karma was.

Toch waren ze uiterlijk te vergelijken met elkaar. Zoals u verschillende vrouwelijke levens naast elkaar zet, om daarna verschillende mannelijke levens na elkaar in te vullen. Om zo het totale wezen mens te gaan begrijpen.

In sommige incarnaties zult u uw voor dat leven geldende karma helemaal kunnen oplossen.

In andere incarnaties zult u een klein of een groter stukje overhouden. Die kruimels kunt u meenemen naar een volgende incarnatie. Vaak gebeurt dit als een supplement, zegt u maar een probleem met uw huid of iets anders waar u enkele maanden of jaren van uw leven mee stoeit.

En dat maakt het zo moeilijk voor mensen die onder hypnose terug­gebracht worden naar een eerder leven teneinde een probleem het hoofd te bieden.


Veelal zal het probleem wel worden opgelost. Maar doordat men soms zelfs wel zes tot negen levens terug gaat, en om daar te komen door een groot aantal andere levens heen gaat, blijft men zeer vaak hangen in stukjes die in uw huidig leven voltooid verleden tijd waren.


Maar wanneer u er opnieuw mee in aanraking komt zullen ze vaak voor nieuwe problemen zorgen. U gaat immers wéér door alle details heen. U gaat weer door sferen van bewust­zijn heen.

U gaat weer terug naar gisteren. En daar had u zich nu juist met vallen en opstaan uit los gewerkt. Zonder nu een harde veroordeling uit te spreken wil ik toch wél duidelijk maken dat de gehele astrale wereld beslist geen voorstander is van hypnose.


Het voorbeeld van het huis waarin uw kinderen geboren worden, naar school gaan, de vriendjes, en later misschien de partnerkeuzen, het heeft allemaal te maken met de ziel die u bent. Elke bewuste daad zou u een karmische daad kunnen noemen. Dat betekent dat elke niet-bewuste daad een niet-karmische daad is.


En hoeveel niet-bewuste daden pleegt u gedurende uw hele leven? Dingen die u zomaar doet en waar u later spijt van hebt. Ik wil het geen zonde noemen maar een klein beetje echte spijt mag u er toch wel van hebben. Als u ‘s avonds in bed stapt, en u maakt lichaam en ziel klaar, in voorbereiding op de nachte­lijke uittreding, dan is het alleen maar een negatieve gedachte van uzelf, dat anderen u daarvan af zouden kunnen houden.


Niemand kan op astraal niveau bij u komen, als u zich er zelf niet voor opent en u zich er niet op afstemt. Want als u zich tot het licht wendt (in-trilling-treden-met is opgaan-in) zult u binnentreden in dat licht. Maar wanneer u de angstige gedachten uitzendt dat iets of iemand u kwaad zou kunnen doen, zult u binnentreden in diezelfde angst die u zelf uitstraalt.


Wanneer mensen gaan aanzitten of op andere wijze willen seanceren en ze openen zich alleen in de ultieme verwachting dat er iets vanuit de astrale wereld tot hen komt - en verder niet selectief zijn - dan vragen ze in wezen aan laag bewust­zijn: kom alsjeblieft als bewijs van mijn telepathische begaafdheid. Daar zit geen bewust­zijn in. En dat is om problemen vragen!


U zult koerscorrecties moeten aanbrengen in uw eigen leven. Spiritualiteit, geestelijk bewust­zijn, seksualiteit, goddelijk bewust­zijn: ze zullen hand in hand moeten gaan met elkaar.

Het één samen mét het andere en zeker niet het éne in plaats van het andere!

Geef uw ziel dat wat uw ziel toekomt, geef uw lichaam dat wat uw lichaam toekomt. Maar weet dat u twee handen hebt, en die handen kunnen functioneren als een weegschaal. Leg het een op de ene schaal en het andere op de andere schaal, en breng het in even­wicht.


Dat evenwicht tussen geest en stof kunt u bereiken door lichamelijke of sportieve in­spanningen. U kunt het bereiken door met uw lichaam bezig te zijn qua temperatuurschommelingen.

Dat betekent: naar een sauna gaan, bijvoorbeeld, of een warm bad nemen. Of juist een koud bad. Temperatuurschommelingen komen het lichaam ten goede. Want die verplichten u om afstand te nemen van het geestelijke. En soms is dat nodig.


Wanneer u de ander liefhebt met ziel en met lichaam bent u in evenwicht. Alleen de liefde van uw ziel is te weinig. Alleen de liefde met uw lichaam is ook te weinig. Lichamelijke liefde kent geen zonde en behoeft ook geen spijt. De voorwaarde is echter wel dat alles wat u doet geënt is op saamhorigheid en de zieleband die u samen hebt. Maar ook voor de pure geestelijke liefde vanuit de ziel die u bent hoeft u zich niet te schamen.


Maar ook hier moet een evenwicht zijn. Dat ziet u in de politiek, dat ziet u in een relatie, dat ziet u in elk geloof. En juist in dat laatste ontbreekt het daar vaak aan. En juist dat laatste heeft zo'n sterke invloed gehad in de laatste eeuwen op de mensheid op Aarde.

Een ziel die uit God geboren wordt, incarneert in een allereerste  incarnatie, veelal en zo niet altijd op het continent dat u Afrika noemt. Via Indonesië waaiert die ziel uit over de planeet Aarde. Maar een mens zou geen mens zijn als hij niet op enig moment terugging naar zijn wortels, naar zijn preëxistentie.


Dan is Afrika niet alleen meer een werelddeel van állereerste incarnaties, dan is Afrika ook een werelddeel waarin zielen in hun laatste incarnatie geboren willen worden. Ze willen daar opgroeien en hun wortels hecht in de aarde vastzetten.

Eenmaal volwassen geworden als mens gaat men dan elders op de wereld studeren. Wanneer de studie voltooid is keert men dan terug naar het geboorteland om al die kennis aan het volk over te dragen.

Noem het dankbaarheid van de ziel. Veelal zijn dit artsen of antropologen die hun geboortegrond een warm hart toedragen.­ Dat is iets anders dan ontwikkelingshulp.


Dan krijgt hét leven een andere betekenis. Dan krijgt uw leven een andere betekenis wanneer u terugkijkt in de cyclus van uw ziel en zich afvraagt waarom u in een stil verdriet afscheid moest nemen van dat kind, van die partner, van vader of moeder.


Wanneer uw bewustzijn geopend wordt ontstaat er een helder zicht op alle gebeurtenissen in uw leven.

Al die gevoelservaringen worden dan als kralen aan een ketting geregen en vormen zo een aaneengesloten geheel. En kijk eens naar uzelf. Is het de ziel die zich wil ontwikkelen? En tegelijkertijd vanuit die ontwikkeling probeert zijsporen op te gaan? Een zijspoor in uw karma waarin u andere zielen tegenkomt die u kent uit eerdere levens, maar waarin u ook zielen tegenkomt die u helemaal niet kent uit een eerder leven. Maar waar u ten minste net zoveel, zo niet nog meer, liefde voor kunt voelen.


Omdat die ziel weliswaar geen verbindingen kent, geen wortels kent, naar uw eerdere incarnaties, maar dat die ziel wel precies dezelfde trilling en precies dezelfde ervaringsfrequentie in zich kent, dan bij u het geval is.


Menselijkerwijs zou u kunnen zeggen, dat die ander dan als ziel even oud is en als ziel dezelfde ervaringen heeft opgedaan in het positieve en in het negatieve en daar als ziel op dezelfde manier­ mee is omgegaan. Kortom: u bent hetzelfde! Dat is iets totaal anders dan uw tweelingziel.


Dat is binnen de cyclus van de ziel een proces dat zich niet zo vaak op Aarde zal manifesteren. Tweelingzielen komen elkaar bij voorkeur op astraal niveau tegen. Ik zeg niet dat het nooit op Aarde gebeurt. Ik zeg alleen dat het niet zo vaak gebeurt. Want het grijpt diep in. En wel zo diep dat de meeste mensen op Aarde ermee vechten.

Met uw tweelingziel versmelten klinkt leuk.

Maar de mens die u bent wil nu eenmaal graag haar eigen persoonlijkheid behouden. Kijk maar naar de gemiddelde relatie. Wanneer de doelstelling van zo’n relatie verandert, heeft dat bijna altijd een zeer diepe impact op het leven van die mensen.


En dan zijn de woorden "uithuilen en opnieuw beginnen" voor de een toepasbaar. En voor de ander is het niet uithuilen, maar juist ‘blijven hangen’ in de oude beleving. Weer anderen zullen feestvieren en daarna gewoon weer doorgaan.

Maar geleerd hebbend uit het oude, zult u in die nieuwe situatie, noem het een nieuw bewust­zijn, naar buiten treden. Dit zal soms betekenen: verder gaan met de oude situatie of partner of soms juist verder gaan in een geheel vernieuwde situatie of met een nieuwe partner.


U kent ze wel, die mensen, die elkaar tegenkomen, en dan na 15, 18, 20 jaar zeggen: goh, je bent niets veranderd. Ze zeggen eigenlijk: je bent nog net als toen; je bent stil blijven staan in die tijd. Evolutie en verandering zijn aan je voorbij gegaan.

En dat is natuurlijk niet waar, lieve vrienden. Ieder mens verandert. Ieder mens ver­andert qua karakterstructuur.

Want je karakter bepaalt hoe je met de dingen omgaat. En je gaat steeds anders met dezelfde situatie om, want je leert uit het oude. Wanneer je tweemaal je hoofd gestoten hebt, dan zal je de derde keer om die paal heen lopen.


Je verandert dus van opstelling ten opzichte van dingen die je tegenkomt in het leven.

U gaat steeds anders om met pijn, verdriet, de betekenis van pijn en verdriet en de invloed daarvan op uw ziel. Verwar deze positieve gevoelservaring echter nooit met een emotie.

U verandert in het omgaan met geld.

Geld krijgt een andere betekenis, een andere waarde zelfs. U gaat het afmeten aan energie. Maar u gaat nog steeds met geld om, maar dan wel op een totaal andere wijze. U houdt nog steeds van andere mensen, een of meerdere, maar u gaat er steeds anders mee om.


Zonde en spijt. In het begin zijn het gevoelens of verlangens. Dan worden het geboden en verboden. Dan worden het traumatische ervaringen, die niet tot invulling kunnen komen. Die terugslaan op uzelf. Totdat de ziel naar de oppervlakte komt en dat stuk karma als het ware beetpakt, en zo dat stuk karma als het ware keren kan.


Maar dan moet de buitenwereld niet zeggen "je bent niets veranderd", want zo’n mens zal kiezen voor zichzelf. Niet tégen de ander, maar kiezen vóór zichzelf. Die mens zal zijn leven een andere inhoud gaan geven, teneinde niet ziek te worden. Of om nooit meer depressief te zijn.

Hierdoor zal het karma van die mens oplossen om plaats te maken voor het heldere zien. Het woord "karakter" betekent in het Grieks: stempel. Het wordt u ingedrukt.

Zo is het ook bij het hebben van een clairvoyance, de helderziendheid. Het wordt u ingedrukt. In minder dan een seconde ziet u en ervaart u - en daar zit al een groot verschil in -, wat zich in een andere dimensie afspeelt.

Het horen, zien, voelen en ruiken is dus een combinatie en daarvan zegt u dan (want dan gaat u het vertalen met uw hersenen): ik zag een intelligentie achter u staan, ik zag een engel achter u staan, ik hoorde iemand uit de astrale wereld iets zeggen, of: je moet dát niet doen.


Maar besef wel dat wanneer u al die ervaringen gaat uitspreken, dat u dit grotendeels met uw hersenen doet!

Tussen de telepathische ontvangst en de woordelijke overdracht zit dus een groot stuk van uw eigen denken of ook wel uw opvoeding. Wanneer u het niet eens zou zijn met dat wat de astrale wereld tegen u zegt is de kans erg groot dat u vanuit uw eigen bewustzijn correcties gaat aanbrengen in de overdracht van informatie.


Bent u daar schuldig aan? Nee. Doet u de ander er kwaad mee? Nee, want de ander heeft een eigen verantwoordelijk­heid; die had het probleem niet aan u hoeven voorleggen. Kortom: u kunt het verhaal uit zijn context halen.

Maar wat overblijft, is: dat u voorzichtig moet zijn. Ener­zijds bij het aanzitten en op wie of wat u zich afstemt. En op de tweede plaats: als u informatie tot u krijgt, hoe u die informatie in woorden omzet.

Want het “heldere zien” bestaat dikwijls uit alleen maar een “STEMPEL” of een afdruk op uw netvlies. Want de astrale wereld kent geen woorden, slechts beelden, die door u in woorden moeten worden omgezet. En het beeld is niet meer dan een tiende van een seconde zichtbaar.

Maar het wordt daarna wel op een harde manier in uw ziel gegraveerd. En dan moet u het om­vormen. Dat betekent dat een psychometrist heel goed werk kan doen, maar niet meer dan dat. Want hij is de vertolker namens de astrale wereld. Er is dus nooit een rechtstreeks contact tussen de astrale wereld en de stoffelijke wereld. Hij voegt er stukjes van zijn eigen bewustzijn aan toe.  


Wanneer we het dan weer over zonde en spijt gaan hebben dan moet men zich dus zeer bewust zijn van de wijze waarop men met het seanceren omgaat. Maar bij een dieptrance-medium ligt dit heel anders. Haar of zijn contact is een direct contact. Allereerst naar de ziel en soms zelfs naar het lichaam. Het is dus echt en niet gefilterd.


Kinderen of goede vrienden zorgen vaak voor iemand anders die ziek is. Soms doet men dit enkele dagen maar soms gebeurt dit ook langdurig. En dan wil men soms op vakantie of zijn er andere verplichtingen in te vullen. De zieke mens zegt dan dikwijls: "Je laat me in de steek", of woorden van gelijke strekking.


Het is niet waar en dat weet u zelf ook. Want die zieke mens heeft misschien wel behoefte aan verzorging maar kan geen enkel beroep doen op uw persoonlijk leven. Wanneer u namelijk zorgt voor vervanging, dan hebt u die zieke mens niet in de steek gelaten.

En dan krijgt het onderwerp "karma" vaak een totaal andere betekenis. Twee mensen kunnen samen een stukje karma uitwisselen. Dat kan tussen een oma of een opa en een kleinkind.

Dat kan tussen ouders en kinderen. Dat kan tussen partners. Maar dat kan ook een stuk karma zijn dat maar enkele jaren van uw leven beslaat.


Dat hoeft niet te betekenen dat u om de twee jaar een andere partner heeft. Het kan ook betekenen dat u na twee jaar een andere maatschappelijke positie hebt. En wanneer u er dan ook nog eens vanuit gaat dat u op kantoor ruim acht uur samen bent en dat u ‘s avonds moe thuis komt en niet echt meer tot uitwisseling van ervaringen of gevoelens komt, dan kan het contact met uw collega’s soms nog dieper gaan en verder reiken dan dat met uw eigen partner.


Is dit een zonde en moet u hier spijt van hebben? Nee zeker niet maar het moet u wel scherp of liever nog bewust houden van wat u wilt met uw leven. Dan kunt u daar misschien met die collega een stukje vergeten bewustzijn uit het verleden uitwisselen. Of dingen die u misschien in eerdere incarnaties net niet hebt afgemaakt of die niet belangrijk genoeg meer waren om een heel leven lang aan te besteden. Ik noemde dat “kruimels”.

Een zak kruimels weegt niet zoveel maar een grotere zak die u vele levens mee torst weegt op den duur als lood.  


En dan kan het zijn dat u in de wetmatigheid van keuze en karma een korte tijd met iemand anders buiten uw relatie iets hebt. Met een man, met een vrouw of met een ouder of een jonger iemand.

Wanneer u geestelijk bent ingesteld: vaak met een stoffelijker iemand, om het evenwicht tussen yin en yang te leren kennen. Maar natuurlijk kan het ook zo zijn dat u juist een geestelijke relatie aangaat als tegenhanger tot uw stoffelijke maatschappelijke positie. Ook hier zult u ervaren dat wanneer u als mens begrijpt wat er aan de hand is, en noem dit maar een klein beetje helder zien, u geen zonde begaat en er dus ook geen spijt van hoeft te hebben.

Het is de ziel namelijk die haar gevoelens naar de oppervlakte brengt om zo haar wensen aan uw lichaam duidelijk te maken. Jammer genoeg heeft de gemiddelde mens op Aarde afgeleerd naar deze communicatie-stroom te luisteren.


Geen zinnige ziel zou het kunnen bedenken om een heel leven van strijd zonder rustperioden vast te leggen als karma. Het is dus onzinnig om te zeggen, iedere keer wanneer u uw hoofd stoot, letterlijk of figuurlijk: ach, het zal mijn karma wel zijn.

Neen lieve vrienden, het is uw karma niet. En zelfs wanneer het uw karma wél zou zijn dan moet u er iets uit leren.

Dan pas en niet eerder houdt het harde karma op te bestaan.

Is het dan zo vreemd dat het leven, wat vol spiritualiteit is en zeker ook veel beweging kent, ­u op enig moment hard en vreselijk hard confronteert met de werkelijkheid? Vooral wanneer u wilt remmen en uw leven tot stilstand wil laten komen.


Toch, toch heeft de ziel die u bent, een ontsnappingsclausule. De uittreding of uw astrale reis. Het verschil tussen dromen en uittreden is onnoemelijk. Uw droom heeft te maken met het verwerken van uw dag-­bewust­zijn. Hierin liggen alle ervaringen vanaf uw geboorte tot aan vandaag. De droom heeft nooit, nooit iets te maken met een eerdere incarnatie. Het heeft zelden of nooit iets te maken met de ziel die u bent.


De hele droombeleving voltrekt zich in zwart-wit en heeft te maken met het ver­werken van uw leven. Als dat niet zou gebeuren zou u al snel als puber overspannen worden, als volwassen mens krankzinnig worden en zeer snel in een psychi­atrische inrichting terecht komen.

Die droom dient als een ontwapenende ontlading. Veel mensen dromen, ook al beseffen ze het niet meer als ze wakker worden, elke nacht.


De uittreding daarentegen is: het loskomen van uw lichaam, de lift-up naar uw huis in de sferen op astraal niveau, waarin u niet aan anderen dienstbaar kunt zijn, maar zelf wel kunt leren. Het astrale vlak is een fontein van altijd-eeuwigdurend-leven. Maar er zijn ook simpele meditatieruimtes en simpele gebeds­ruimtes.

Er zijn ook ruimtes om met elkaar te discussiëren zonder boos te worden op elkaar. Waarin ruimte is voor de meningsvorming van de ander maar ook voor de uwe.

Er zijn ruimtes waar u door een Engel van de Witte Broederschap geleerd wordt hoe met problematiek zoals pijn en verdriet en harde geluiden om te gaan. Ook leren deze engelen u hoe u zich op Aarde tegen dit alles kunt wapenen.


Het leven is: geven en ontvangen. Het zij u bekend dat de Ankh het symbool van de farao's was, de levensstaf en de antenne naar de kosmos. ­De farao's deden dat bijvoorbeeld door de Ankh bij de benen vast te houden en energie naar zich toe te trekken. Of ziekte uit het lichaam van de ander weg te trekken. Maar wanneer zij de lus vasthielden konden zij boodschappen uitzenden en/of energie instralen. De benen staan voor zenden; de lus staat voor ontvangen. Zo is het ook met u.


U bent als die Ankh, die levensstaf. Neem de lus als uw hoofd en het centrum van uw denken. Daar kunt u informatie in opslaan. Dat kan je met die lus ook, je kunt daar pijn of negativiteit in opslaan. Alleen, die Ankh heeft wel het vermogen om onder koud stromend water los te laten. Maar u kunt óók uw overdadige energie onder koud stromend water wegspoelen. Noem dit maar het ontladen van de aura. Maar u heeft tegelijkertijd, net als die Ankh, het vermogen, het bijna goddelijk ver­mogen, om te zenden. Om uw plasma en uw magnetisme bij de ander binnen te brengen.


Wanneer het in uw karma ligt dat u geestelijk genezer wordt, dan kunt u gebruik maken van een Ankh, en dan kunt u uw krachten middels de Ankh meer dan vijf en twintig maal versterken.

Maar wanneer het in uw karma ligt dat u iets anders zult doen en geen geestelijk genezer wordt, dan kunt u cursussen volgen, colleges volgen, dan kunt u vijf Ankhen kopen, maar dan zult u echter ontdekken dat u iets mist, namelijk: de Ankh die u zelf bent. Dat u de verbinding naar de bron van het leven mist.

Omdat de telepathische begaafdheid niet bij geboorterecht in uw karma ligt opgeslagen. Alvorens u naar de Aarde ging, hebt u niet kunnen zeggen: als cadeautje uit al mijn eerdere incarnaties ontvang ik van mijn schepper een geestelijke gave.


In licht bevindt zich activiteit. Maar in datzelfde licht kan meditatie en rust ontstaan. In veel lawaai is weinig licht. En in de duisternis bevindt zich nauwelijks prana. ­In veel lawaai ontstaat de voedingsbodem tot zielenpijn en tot stil verdriet.


Het prana als manna uit de kosmos en als balsem voor uw ziel, zal dan door uzelf opgezocht moeten worden. Dit kunt u doen door wat tijd voor uzelf te nemen. In het kleinste kamertje. Of in een meditatieruimte. Of, als de relatie goed is, samen met elkaar in uw woning. Bij een Boeddhabeeld, bij een Christus­beeld, of wat u verder zelf maar wilt. Of zomaar bij een groot mineraal of half edelsteen.

Het liefst ook met een kaars of een wierookstokje erbij om zo de sfeer in uw huis in trilling te brengen met dat wat u bereiken wilt.

Zo maakt u de sfeer in uw eigen huis. Het is uw sfeer waarin u zich prettig voelt. Dan hebt u uw ziel als het ware een stoffelijke vorm gegeven in uw huis. Dan is uw huis, net als de Ankh, bezield geworden.


Het leven is totaal! "Ik zal met u zijn, alle dagen van uw leven" zijn legendarische woorden. Dus niet: "Ik zal met u zijn waneer u wat geld in het laatje stopt" of: "Ik zal met u zijn wanneer u een goede daad gedaan hebt". Nee... altijd, overal, onder alle omstandigheden. Wanneer u elkaar voor het altaar in het stadhuis trouw belooft, dan meent u dat. Uit de grond van uw hart en misschien, misschien zelfs uit het diepst van uw ziel. Maar u weet dat het heel moeilijk zal zijn om dat een heel leven lang vol te houden. En misschien duurt die relatie ruim twintig jaar. Maar álle dagen van uw leven is wel erg lang.


Hoe sterk is de ziel die u bent? Treedt terug in uzelf. Geloof in uzelf. Want in uzelf ligt het beginpunt van de weg die leidt naar de bron des levens. Vraag u niet af of die bron rond, vierkant of achthoekig is. Hecht niet teveel aan kennis maar richt u op uw spirituele intelligentie. En weet dat die bron een bron is waaraan u zich altijd kunt laven, waaruit u altijd kunt drinken. En dat u alles wat u hebt vergaard uit die bron rustig en zonder angst kunt weggeven zonder dat het ook maar iets aan uzelf afdoet.

Is er dan nog een verschil tussen ziel en tussen lichaam? Tussen goed en tussen kwaad?  Is er dan een verschil tussen karma als oorzaak of karma als gevolg? Of zelfs: Is er dan een verschil tussen zonde en spijt? Nee, er is geen verschil want álles behoort tot het leven. Wat overblijft is hoe u ermee omgaat.


Ken uzelf. Geloof in uzelf. En als er eens een vraag is die niet beantwoord wordt op het moment, weet dan, weet dan dat de ladder die u beklimt, vele sporten kent. En dat u vanzelf, door alleen maar door te gaan, het antwoord op uw vraag zult krijgen.


Toeval bestaat niet. Alles gebeurt op het juiste moment in de juiste tijd. Het lijkt alsof de Schepper een boek heeft ontworpen waarin al uw handelingen tevoren staan vermeld. Toch hebt u een eigen vrije wil waardoor bepaalde handelingen in het leven onontkoombaar worden. Maar besef wel dat hoe groter uw bewust­zijn wordt, hoe groter uw verantwoordelijk­heid zal stijgen. Immers, wanneer u vanuit een groot bewust­zijn beslissingen neemt, zal dat vèr­strekkende gevolgen voor uzelf en voor anderen hebben.

Zowel in het stoffelijke als wel in het geestelijke. Of zelfs in dat wat u werkelijke spirituali­teit noemt.


De ziel die u bent is “GODDELIJK”. Uw diepste verlangens zijn gebaseerd op dat Goddelijk principe. Daarnaast zullen ál die verlangens het platform vormen van uw huidige reïncarnatie- opdracht. Noem dat het werkmateriaal van de ziel. Daarmee gaat u naar de Aarde en daarmee zult u het op Aarde moeten doen. Alle dagen van uw huidig leven.


Hoe kan de invulling van uw diepste gevoel dan uit zonde bestaan? Waarom zou u als mens, spijt moeten hebben van iets wat door uw ziel gekozen is om de totale cyclus van uw ziel te vervolmaken?


En natuurlijk kunnen tegenstanders van deze visie de vraag stellen: Wie weet wat uit de ziel en wie weet wat vanuit de hersenen komt? Natuurlijk kan een ander dat niet weten en een ander hoeft dat ook niet te weten. Het is UW weg met uw gekozen karaktereigenschappen.

Dit alles werkt zich in het menselijk leven uit. Totdat het menselijke ophoudt te bestaan en de ziel die u bent als een sfinx uit de as zal verrijzen.

Doe álles wat u wilt en heb er geen spijt van.

Want wanneer u terugkeert in de BRON die u geschapen heeft zal aan u de vraag gesteld worden: “Wat heeft u gedaan en niet wat heeft u nagelaten?”


Namens mijn Meester mocht ik dit aan u overdragen, Astra.


*.*.*


© Copyright  www.lichtsferen.com